boek : 3 hoofdstuk : 31 paragraaf : 27alinea : 35
Waar ik niet tegenop zag was mijn werk! Het was een waardevolle, leerzame en gezellige werkplek. Waarbij Respect, Geven en Nemen de rode draad waren. Samen zorgden wij dat onze bewoners met hun verstandelijke beperking, hun leven konden invullen zoals zij dat zelf graag zouden willen. En daarmee gaven wij hen het gevoel ook belangrijk te zijn! Hierbij merkte je dat je collega's altijd voor elkaar klaarstonden.

boek : 3 hoofdstuk : 31 paragraaf : 27alinea : 36
Als mooiste ervaring zou ik willen aanhalen de stervensbegeleiding van Y. Een verwarde maar toch rijke ervaring om samen met collega N, (nog steeds een vriendin) een cliënt te helpen die terminaal is. Ook 's-Nachts! Ondanks dat ik niet meer op die groep werkte maar dit toch goed wilde afsluiten. En op de dag dat Y. was overleden thuiskomen en er dan bij zijn dat je eerste kleinkind geboren wordt! Hoe fijn/mooi is dat!

boek : 3 hoofdstuk : 31 paragraaf : 27alinea : 37
Ook een ervaring om niet te vergeten, was de omschakeling dat ik geen PB opleiding (persoonlijke begeleiding) ging doen. Maar door inzicht van een collega en het krijgen van feministische supervisie, werd ik gemotiveerd om de MBO opleiding te doen, welke door het bedrijf gesubsidieerd werd. De praktijk ervaring die ik kreeg tijdens deze mbo-opleiding van de praktiserende psycholoog, heeft mij veel handvaten gegeven, waardoor ik deze kennis thuis kon gebruiken bij de opvoeding van onze eigen kinderen.

boek : 3 hoofdstuk : 31 paragraaf : 27alinea : 38
Het zorgen en denken in mijn werk voor en over een ander vind ik echt belangrijk. Het zorgt ervoor dat ik mijn eigen dingen die eventueel zorgelijk zijn ... vergeet. In mijn privé vind ik echter de harmonie binnen het gezin, man, kinderen en kleinkinderen belangrijk. In deze periode doe ik samen met andere moeders veel aan ondersteuning van sociale activiteiten op diverse scholen. Ook is sporten, volleybal, gym, zwemmen, jazz ballet en tennis in deze periode van belang geweest om mijn sociale netwerk te vergroten.

boek : 3 hoofdstuk : 31 paragraaf : 27alinea : 39
Dit was het moment waarop ik afscheid heb genomen van mijn werk in de zorg. Ik kan nu genieten van een nieuwe periode in mijn leven. Zal ik de kinderen welke ik heb begeleid vergeten? Ik denk het niet. Ik verwacht dat ik nog wel contact houd en op de hoogte wil blijven hoe het op mijn oude werkplek toegaat. Ook het feit dat Lucas deels vrijwilliger is van een van de bewoners geeft daar wel een vorm van zekerheid aan. Maar de druk is eraf!