boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 112
Wat was het dan ook jammer dat ik al snel daarna voor een half jaar naar Amerika zou varen, juist nadat ik Christa had ontmoet. Maar wij beloofden elkaar dat wij schriftelijk contact zouden houden.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 113
Vele brieven en cassettebandjes met gesproken tekst volgden. Soms duurde de verzending nogal lang, we zaten dan midden op zee, en kregen de post pas als we weer een haven zouden binnenvaren. Zolang duurde het dus ook weer alvorens wij post zouden kunnen versturen. Het heeft mij in ieder geval van het slechte pad afgehouden. De moeder van Christa dacht aan het gezegde over "de Jantjes", in elke stadje een ander schatje...hmm.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 114
Enfin, na het lange varen was het weerzien zeer emotioneel. Het ging wel niet helemaal zoals het zou moeten gaan, omdat ik eigenlijk niet precies meer wist hoe Christa er uit zag. Ik had haar ook nog maar twee keer gezien maar wist wel dat ze blond haar had. Aangekomen via de aldaar gebruikelijk ingang in de keuken aan de achterzijde van de woning, zag ik eenmaal binnen een prachtig blond meisje welke ik enig beduusd kuste. Was dit mijn Meissie? Nee (heb ik weer), het was haar zusje (die ook knap was) maar nadat Christa ook de keuken in kwam lopen zag en voelde ik het weer meteen. "Dit was pas echt mijn Meissie!!" Gelukkig deze kon ik tenminste echt hartstochtelijk kussen.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 115
Nadat ik weer van mijn Marinetrip naar het buitenland was teruggekomen, gingen we in de weekenden samen gezellig uit. Met name naar onze stam-bar in Scheveningen onder het Palace hotel. We hadden het daar steeds erg fijn en speelden vaak met de barman een spelletje dobbelen. Ook konden we daar lekker dansen. Hier hebben wij ook het nummer van de Stylistics en van
Minnie Ripperton
kunnen introduceren in Nederland welke ik had meegenomen van mijn trip naar Amerika, en deze waren in Nederland nog niet bekend of te koop. Het werd meteen een hit en werd ook aldoor gedraaid door de DJ zodra wij binnen kwamen. Of met name zaterdags middags naar Harveyzzs Inn bar in de Boogaard te Rijswijk samen met mijn zus.
Bij deze laatste terugkomst, nadat wij in het weekend waren uitgegaan in Scheveningen, had ik haar direct gevraagd om met mij te trouwen. Ik moest dit eerst maar aan haar vader vragen, zei zij. Zo gezegd zo gedaan. Echter vond deze het wel erg snel gaan en moesten wij het eerst maar eens een jaar aankijken. Mochten wij dan nog steeds verliefd op elkaar zijn dan zouden wij kunnen trouwen. Nou dat is dus ook zo gebeurt. Eerst hebben wij ons nog verloofd, precies zoals dat hoort en daar horen natuurlijk ook de Brabantia huishoudelijke apparaten bij, welke wij als cadeau kregen. Ik weet nog goed die langwerpige (geheel oranje) spaardoos met gleufjes, om de huishoudgelden goed te kunnen verdelen.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 116
En net nog geen jaar later op 23 juli 1973 was het dan zover. We traden bij de Burgerlijke Stand in het echt!
De vrouwelijke ambtenaar had een leuke speach gegeven, waarin werd gevraagd of wij onze trouwbeloftes over en weer zouden doen.
En na het ja-woord van ons beiden konden wij het Rijswijkse stadhuis weer verlaten.
Wij mochten ons voor de wet als getrouwd beschouwen.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 266
En dan later in datzelfde jaar, de eigenlijke echte bruiloft in die prachtige trouwjurk van Christa!
In de kapel van Don Bosco. Onder leiding van Pater Kanters, die ook weer zo'n mooie speach had voorbereid.
Dit was op 1 december 1973.
We hebben prachtige foto's in de sneeuw kunnen maken. De zon scheen en dat maakte een prachtige dag.
boek : 2 hoofdstuk : 39 paragraaf : 54alinea : 117
Samen Leven
