boek : 2 hoofdstuk : 37 paragraaf : 45alinea : 85
Mijn vrije tijd bracht ik meestal door op het strand. Als zesjarige jongeling hielp ik al de tafeltjes op het strand bijeen te halen. Of de lege koffiekopjes van het strand te ruimen. Om zodoende een ijsje te verdienen. Later toen ik 8 jaar was, mocht ik zelfs de strandstoelen uitzetten en de parasols uitvouwen. Ik was dan al om 7 uur in de ochtend aanwezig bij Strandtent Pirelli, welke zich helemaal aan het einde van de promenade bevond. Met regelmaat ging ik met Pa en Ma mee naar het strand en dan gingen we standaard naar de strandtent de Golfslag, die zich recht tegenover het Kurhaus bevond. De eigenaren waren de heer en mevrouw Stoop.

boek : 2 hoofdstuk : 37 paragraaf : 45alinea : 86
Doordat mijn vader en moeder dus regelmatig hun boekhouding op het strand uit oefende, en zodoende ook meteen konden genieten van de aanwezige zon. Raakte ik bevriend met de eigenaren en was het dan ook hierdoor dat ik in deze strandtent kwam te werken. Vanaf mijn 10e jaar begon ik echt geld te verdienen. Niet echt veel hoor, want na een lange dag werken kreeg ik soms een heuse gulden (fl 1,-), nee niet echt veel, maar wist ik veel. Deze verdienste zette ik prompt voor ik naar huis ging om in een broodje amandelspijs in de automatiek (Rutex) op de boulevard. Al gauw mocht ik op het terras zelf de lege kopjes en glazen ophalen totdat ik goed genoeg was om echt kelner te zijn.

boek : 2 hoofdstuk : 37 paragraaf : 45alinea : 691
Wat ik tevens in mijn vrije tijd deed was stoepranden, naast tikkertje, verstoppertje en knikkeren natuurlijk. Maar dat stoepranden vond ik toch wel erg leuk. Dit was een behendigheidsspel en ik was daar best goed in dacht ik. Met een bal de stoep van de overkant in een gooi proberen te raken, hoe moeilijk kan dat nu eigenlijk zijn!?

Ook schieten met pijltjes gemaakt van oude kranten of met witte besjes door een elektriciteitsbuis. Daar maakten we dan een soort dubbelloops geweer van qua uiterlijk, samengebonden met vele elastiekjes uit het kantoor van Pa. En het leukste daarbij was de kunst om zo'n besje of pijltje door een van de openstaande ramen te schieten. Weer eens wat anders dan belletje trek! (wat we overigens ook deden hoor)

En mocht ik dan nog tijd over hebben, zette ik deze in om bij de groenteboer in onze straat te helpen in de winkel. Dat vond ik ook leuk hoor! Maar vooral dat ik op een grote bakfiets mocht rondrijden, waar ik voorop een boel zakken gevuld met kolen had geplaatst, zodat ik deze bij de klanten thuis kon afleveren. Was wel een beetje zwalken tijdens het rijden, door het grote gewicht wat voorop lag.