“Familie-, fiets-, schuur-, muziek-, enkel-, video-, auto-, knie-, stoep-, film-, maandver-, persoonlijke-."
Een gezamenlijke overeenkomst hebben ze allemaal.
Hier kom je wel achter aan het eind van het verhaal.
Met al deze woorden heb jij te maken.
Al zal het ene jou iets meer dan het andere raken.
Het één gebruik je dagelijks, de ander zo nu en dan.
Het is ook maar net, wat ben je ermee van plan!
Bij de fiets en de auto kun je er niet buiten.
Maar scheur je de knie, dan kan je naar het sporten wel fluiten.
De schuur heb je gelukkig al achter de rug.
En daarvoor kreeg je een mooi ondergrondje terug.
Met de muziek kan je nu even niets mee.
Want in jullie kast is het niet oké.
Een maand ver van tevoren weet je dat het gaat komen.
Maar bij jou hing het negen maanden in de bomen.
De familie daar werk je wel pittig aan.
En zo niet dan laten zij dit niet verloren gaan.
De film en de video, daarvan heb je er thuis geen.
Maar op je werk kun je er niet omheen.
Een persoon slaat ons er steeds mee om de oren.
Zodat je het bijna niet meer kan horen.
Maar het grappigste was wel, die van de tijd.
Wat dat betreft ben je wel een gekke meid.
Zo heb je net een nieuwe gekozen.
En wil je deze alweer voor een andere lozen.
Deed je hem nu maar om in zijn geheel.
Nee hoor bevestig je daarvan maar een enkel deel.
Met twee ongelijken heb je toen rondgelopen.
Eigenlijk was dit wel een beetje bezopen.
Zelf had ik gekozen voor mijn arm.
Maar daar loop jij niet echt voor warm.
Hoofd-, arm -, zwem-, zweet- , zou ik er ook nog bij kunnen zetten.
Maar dan moet ik weer een half jaar op jou gaan letten.
Ik hou het nog persoonlijk want dat heeft voor jou veel waarde.
En naar andere mensen toe valt dit in goede aarde.
Het verband van dit verhaal kun je nu wel leggen.
Dus hoef ik jou dat niet meer te zeggen.
De groeten en tot ziens !
Luchrista