“ Doe maar wat “

                    Het geluk aan dees zijde van de zee
                    Valt vooralsnog best wel mee
                    Hoewel het uitgaan in de stad
                    Bij mij toch geen noden heeft gehad

                    Vandaar dat ik alleen wat inkopen kon doen
                    En niet eens zoveel want mij ontbrak de poen
                    Dus toen maar vlug weer teruggekeerd
                    Anders ging het misschien verkeerd

                    Maar aan boord, allang gewend
                    Ook al ben ik nog zo’n grote vent
                    Kon mijn wonden toch niet helen
                    Daar ik mij daags zat te vervelen

                    Vooral daar ik thuis genoeg kan doen
                    En hier maar zit te niksen zonder poen
                    Welk een vreugd en welk een geluk
                    Als daar de post komt met een stuk

                    Een brief, een kaart, een iets van jou
                    Dan weet ik weer dat ik van je hou
                    Een blijde, een trieste, ofwel babbelgepraat
                    Het doet er eigenlijk niet toe wat of er nu instaat
             
                    Al was het alleen maar een krabbel, of je naam die er 
                    opvallend uitprint
                    Dan weet ik toch dat jij mij bemint

                    Luchrista