“ Een geheime boodschap “

                    Daar ik één baaie hemd en werkbroek al verslijt
                    Wordt het nu toch echt wel tijd
                    Dat we richting huis toe stomen
                    Want ik kan niet meer netjes naar voren komen
                    Dit doet mijn conduite niet ten goede
                    Gelukkig krijg ik niet met de roede
                    Tenzij jij die mij wilt geven               
                    Daar sta ik dan wel weer voor te beven
                    Verder staat er niets meer om te naaien
                    Wel is het zo dat ik jou zou willen aaien
                    Zodat jij niet boos zult zijn door al die gaten
                    Waardoor ik het huilen achterwege zou kunnen laten
                    En ik met een gerust hart thuis kan komen
                    Waar ik alvast van zal gaan dromen
                    Zodat de dagen wat sneller zouden gaan
                    En ik dan rap weer voor jou deur kan komen staan
                    Wat jou wel zal plezieren
                    En dit gaan we dan ook vieren
                    Maar al dit is nog geen heden
                    Waarover wij zo staan te reden
                    En daarom zal ik hier niet over praten
                    Maar het verder in de doofpot laten
                    Zodat wij ook geen vroegtijdige illusies krijgen
                    Waar onze temperatuur van zou kunnen stijgen
                    Allee, alweer genoeg gepraat
                    Want nu is het alweer laat

                    Luchrista