“ Het Embryo 2 “

                    Nog ben ik geen mens geworden
                    Ook ben ik nog niet op aard
                    Nog ben ik niet uitverkoren
                    Toch ben ik daarvoor bewaard

                    Ik mag nog niet aan borsten komen
                    Krijg daarom geen moedermelk
                    Ik mag me wel wat in gaan tomen
                    Daar me moeder mij wel helpt

                    Ik weet niet wat ik moet beginnen
                    Ik verveel me nu al dagenlang
                    Waarop is al dat wachten binnen
                    Heus ik ben niet erg bang                                   

                    Maar toch is er een lichtpunt hier
                    Ik zit al dagen in een donkere hut
                    Dit is het einde van een nauwe spier
                    Het zijn de lippen van mijn moeders kut

                    Soms dan waait het wat van onder
                    En dan sluit ik vlug de deur
                    Dan por ik wat in moeders buikje
                    Want dan stelt ze mij teleur

                    Laatst gebeurde het een keertje
                    Er kwam iets engs al op mij af
                    Toen ik vroeg bent u een heertje
                    Spoot het wit sap er vanaf

                    Ik wou dat ik iets had om mee te spelen
                    Een broertje of een zusje zonder tegenzin
                    Zodat ik de tijd daarmee kan delen
                    Maar een hijskraan gaat er ook wel in

                    ’T is een kwestie van wat maanden
                    Voor ik dan naar buiten mag
                    En dan zullen alle nabestaanden
                    Mij ontvangen met een lach
                                                                
                    Luchrista