“Schat”

            Ver hier vandaan, in een groot maar zanderig land, 
            staan de bomen heen en weer te wiegen door de wind.
            Een mistral vanuit het zuiden doet zijn intocht.
            En gelukkig is het al na tienen zodat ik wakker ben, 
            want dit is de mooiste wind die je in ons land kunt beleven.
            Hij pakt je vast met zijn wiebelige tengels en rukt en trekt 
            maar doet dit met een tederheid die je weg doet zwijmelen in de dag.

            Langzaam raak je in een roes, 
            een pad waarop je dromen gaat en alles schijnt te kunnen.
            Het is heerlijk om eens mee te maken dat er zoveel goeds is om ons heen.
            Alleen we zien het niet, maar deze wind opent ook jou snel de ogen.
            Je kunt er alles bij geloven en je voelt het door je hele lijf.
            Je angsten verdwijnen en maken plaats voor gevoelens die je nooit 
            voor mogelijk had gehouden.
            Mijn vriend (de lieve schat) heeft mij hier op gewezen en nog ben 
            ik hem daar dankbaar voor.
            Want als ik toen niet had gereageerd had ik dit heerlijke gevoel 
            nooit kunnen ontdekken.

            Luchrista