U bent hier: pagina: Gedichten hoofdstuk: Overige paragraaf: gedichtenboek
Informasie...
Gedichtuh zullu nooit zwichtu!
 
                    
                            “Laatste bericht”
         Nu dit dan is mijn laatste bericht
         Van mij aan jou gericht
         Waarbij ik je nog bedanken wil
         Voor jou respons waar ik erg aan til
         Die je mij geschreven hebt
         Zodat ook ik nog enig pret
         Hierdoor heb kunnen innen
         Door rijmpjes voor jou te gaan verzinnen

         Hoewel Sinterklaas al is geweest
         Zijn mijn gedichten niet vergeefs
         Daar zij jou nu gaan onthullen
         Hoe ik mijn tijd aan boord wel pleeg te vullen
         Wel moet ik je nog bekennen
         Iets dat ik eerst niet durfde te erkennen
         Dat mijn ‘zakken’ overvol geworden zijn
         En als middel tegen al die pijn
         ‘s-nachts 2x pardoes hun vocht verloren ging
         Dit toch wel een bewijs is hoe erg ik je bemin

         En ook je gaven
         Die mij zozeer behagen
         Ik hoop dat jij dit kunt verhelpen
         Zodat mijn bloed niet al te zeer zal stelpen
         En dat ik met jou dan mag genieten
         Al die keren dat hij poogt te schieten
         Verder nu de groetjes
         En een zoen op al die toetjes
         Die op mij nu wachten
         Totdat ik terugkom naar jullie achten?
         Luchrista

         “Samenzijn”

         Nog twaalf dagen ben ik van je heen
         Wat een trieste zaak zo heel alleen
         Gelukkig gaan de laatste dagen altijd sneller en dit is fijn
         Want hierdoor kan ik eerder bij je zijn

         Daarom zal ik niet langer treuren
         Maar mezelf wat op gaan beuren
         Daar ik straks weer bij je ben
         En je dan vast ook wel verwen

         Want er is een ding dat ik graag zou willen
         Niet dat jij misschien gaat gillen
         Maar dat wij saampjes zullen staan
         En aan het lachen zullen gaan

         Daarom zal ik komen met een lach
         En zal ik niet schromen voor een dag
         Om jou het plezier te laten beleven
         Wat je zolang al niet hebt gekregen

         Dus kijk maar uit mijn lieve schat
         Naar de dag waarop jij wacht
         Dan zul je zien wat ik ga doen
         En dan hierbij nog van mij een zoen

         Luchrista

         “Hollands Glorie “

         Hier zijn dan de stoere knapen
         Die vol lust en leven zaten
         Maar na dees vermoeide dagen
         Er niet in konden slagen

         Om zich naar hun werk te wagen
         En toen maar gauw zijn ingeslapen
         Om aan de vele vragen
         Die reeds hoog te bergen lagen

         Waar we ons antwoord niet aan wagen
         Omdat dat ons misschien niet zal behagen
         En dat we daarom van lieverleid
         Zijn gaan dromen van een meid

         Dat is dan wat over is
         Van Hollands glorie en zijn Adonis

         Luchrista

         “Heden en Verleden”

         Heden is nog niet zolang geleden
         Het verleden wordt al gauw gemeden
         En het liefste vaak vergeten
         Om maar naar het heden toe te zweten

         Of je dit nu doet, graag of niet
         Dit geldt ook voor ons subiet
         Want ook voor ons bestaat er geen verleden
         En mogen wij denken alleen aan heden

         Laat oude zorgen voor wat ze waren
         Laat nieuwe zorgen zich openbaren
         Hoe eerder je deze weet
         Des te sneller je ze dan weer vergeet

         Wees daarom dus getroost mijn lieve meid
         En hef uwer hoofd tegen alle moeilijkheid
         Zodat ik in dit nieuwe heden
         Voor jou geen voorzorgen hoef te besteden

         Luchrista

         “ De Wens “

         We zijn nu weer alleen
         Ofwel gescheiden van elkaar
         Maar hoe je het nu keert of draait
         Voelen we ons toch tesaam

         Doordat we dingen doen
         Waarvan we samen houden
         Doordat we weten wat goed voor ons is
         Waarvan we kunnen zeggen, dat we het samen bouwden

         Mede daardoor is het
         Dat we niets missen
         Alleen dan heel misschien
         Nog één klein ding

         Je zou het kunnen raden
         Misschien denk je er nu wel aan
         Het heeft met ons samenzijn te maken
         En tevens onzer beider wens

         Een wens, die nog niet in vervulling is gegaan
         Maar nu wel dicht voor de deur staat
         Ja, dit kan maar een ding zijn
         En dit is ons komend kind

         Luchrista

         “Alleen zijn “

         Treur maar niet al duurt het lang
         De eerste weken zijn verstreken

         Denk maar vast aan terugkomst thuis
         Ook al duurt dit dan nog weken

         Lig maar niet te overpeinzen
         Of te kniezen in je lits-jumeaux

         Ik weet dat jij zult slagen
         En het alleen zijn zult verdragen op niveau


         Luchrista

         “ De Reim “

         Als de kat van huis is dansen de muizen
         Maar bij mij gaat dit niet op
         En dit is voor mij dan wel een strop
         Want de kat is wel van huis
         Maar de poes is nog steeds thuis

         Oost west, thuis best
         En ik kan je echt wel zeggen
         Dat ik het daar goed heb leggen
         Maar dan moet ik wel eerst thuis zijn
         Om dan te kunnen roepen fijn
         En daarop heb ik mijn refrein hier ergens
         Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens

         Waar veel mensen zijn is wat te doen
         Maar dit lap ik aan mijn schoen
         Want ik zit hier tussen 250 man
         Dus klopt daar geen ballen van

         Wie de schoen past, trekke hem aan
         Maar dit heb ik ook maar laten gaan
         Want mijn schoenen zijn gestolen
         En nu zit ik hier zonder zolen
         En omdat je op blote voeten niet lopen kan
         Trek ik mijn oude schoenen maar weer an

         En al wat mij nu nog rest
         Wie het laatst lacht, lacht het best

         Luchrista

         “ Een brief van Jou “


         Wat is het dat jij mij wilt vertellen
         Tussen de regels op het vel papier
         Waarop jij schrijft met mooie letters
         Zonder halen of gekras
         Zijn het soms je liefdestranen
         Of een verklaring die je me geeft
         Misschien wel dat jij je alleen voelt
         Als ik niet bij je ben
         Is het dat soms wat jij wilt zeggen
         Of heb ik het bij het verkeerde end

         Dan moet je maar gauw opnieuw gaan schrijven
         Misschien dat ik het dan beter kan begrijpen
         Maar wat je ook maar kunt bedoelen
         Het moet iets zijn dat ik al weet
         Want omdat wij samen één zijn
         Ik de helft van jou en jij de helft van mij
         Weten wij alles van elkander
         En zijn we daarmee blij

         Luchrista

         “ Samenspel “


         Diep vanuit mijn hart
         Kan ik jou vertellen
         Dat ik wacht met smart
         Om mij bij jou neer te snellen
         En ik dan met jou bespreek
         Van de moed waarvan jij week
         Maar die ik jou hierna weer geef
         En jij hem dan opnieuw beleef
         Zodat jij weer blij kunt zijn
         Met ons beider samenzijn
         En als je dan nog steeds wat mis
         Zeg het mij dan heel gewis
         Zeker zal ik doen al wat jij verlangd
         En voel mij daardoor niet afgedankt
         Opdat ik dan krijg van jou een zoen
         Die mij dan weer goed zal doen
         Zo werken we beiden naar het geluk
         Het samenblijven kan dan niet meer stuk

         Luchrista

         “ Mijn Schattie “


         Lieve, lieve Schattie
         Ik weet dat je van me houd
         Ik kom gauw thuis mijn Schattie
         Want ik weet, jij hebt het zo koud

         O lieve, lieve Schattie
         Ik ben nu eenmaal weg
         En weet, er is nu niemand lieve Schattie
         Die lieve Schattie tegen jou nu zeg

         Maar wanhoop niet mijn Schattie
         Want de dagen gaan nu snel voorbij
         En dan, mijn lieve, lieve Schattie
         Zijn wij weer dichterbij

         Je zult het zien, mijn lieve, lieve Schattie
         Dat je dan weer bent heel blij
         Want mijn lieve, lieve Schattie
         ’S-avonds ben ik dan weer helemaal vrij

         Verder zou ik willen zeggen, mijn lieve Schattie
         Dat ik op die dag nu wacht
         Waarop ik bij je ben, mijn lieve Schattie
         De ganse en wel hele nacht

         Luchrista

         “ Het Ebryo 1 “

         Ook al ben ik nu aan het groeien
         Stil ben ik nog wel
         Ook al zou ik nu graag willen
         Dat men mij kon horen roepen

         Telkens als we weer gaan liggen
         Voel ik dat het is gebeurd
         Want dan ben ik weer wat ouder
         En geen mens die daarom huilt

         Zit ik in een hoek te kniezen
         Word ik snel wat opgefleurd
         Ben ik moe van het vele wandelen
         Val ik zo vanzelf in slaap

         Heb ik honger of soms dorst
         Zal ik gauw wat warms gaan eten
         En het drinken ook niet laten gaan
         Want dit heb ik heus nog nodig

         Daar ik anders niet blijf leven
         En dit toch al moeilijk is
         Zal ik gauw tevoorschijn komen
         Omdat Pa me nu al mist

         Luchrista

         “ Het Embryo 2 “

         Nog ben ik geen mens geworden
         Ook ben ik nog niet op aard
         Nog ben ik niet uitverkoren
         Toch ben ik daarvoor bewaard

         Ik mag nog niet aan borsten komen
         Krijg daarom geen moedermelk
         Ik mag me wel wat in gaan tomen
         Daar me moeder mij wel helpt

         Ik weet niet wat ik moet beginnen
         Ik verveel me nu al dagenlang
         Waarop is al dat wachten binnen
         Heus ik ben niet erg bang

         Maar toch is er een lichtpunt hier
         Ik zit al dagen in een donkere hut
         Dit is het einde van een nauwe spier
         Het zijn de lippen van mijn moeders kut

         Soms dan waait het wat van onder
         En dan sluit ik vlug de deur
         Dan por ik wat in moeders buikje
         Want dan stelt ze mij teleur

         Laatst gebeurde het een keertje
         Er kwam iets engs al op mij af
         Toen ik vroeg bent u een heertje
         Spoot het wit sap er vanaf

         Ik wou dat ik iets had om mee te spelen
         Een broertje of een zusje zonder tegenzin
         Zodat ik de tijd daarmee kan delen
         Maar een hijskraan gaat er ook wel in

         ’T is een kwestie van wat maanden
         Voor ik dan naar buiten mag
         En dan zullen alle nabestaanden
         Mij ontvangen met een lach

         Luchrista 


         “ Zonder jou voel ik mij niets “

         Hoe eenzaam ben ik zonder jou
         Gij Christa mijner vrouw
         Alleen gelaten op de zee
         Waar radio nog tv
         Te horen of te zien is
         En dit is een gemis
         Dees vrije tijd
         Zo slecht benut
         En toch vol levendigheid
         Nee, niet voor het grut
         Maar voor de enkeling
         Die denkend aan mijn lieve vrouw
         En kijkend naar zijn trouwring zei:
         Ik kan niet leven zonder jou

         Luchrista

         “ Van mij, Voor jou en Over jou “

         Een goede vrouw
         Dat is zij dan
         En ook echt trouw
         Die lieve fan
         Van mij en ook van anderen
         Zo denkt eenieder over haar, dit zal niet gauw veranderen

         Dit lichaam is de eerste druk
         U hoort toch geen gelach
         Een blij gezicht straalt van geluk
         Omdat u nog geen andere zag
         Zo is dit vrouwtje elke dag
         De mooiste van de mooiste met iedere dag een lach

         Haar ‘naakte’ lichaam mooi en slank
         Haar ‘borsten’ zijn het volle pond
         Het haar is lang en o zo blank
         Haar billen zijn ook aardig rond
         Dit is haar nooit verweten
         Wat haar ‘poesje’ wel zal weten

         En daarom mensen die dit lezen
         Zult u van mij wel willen weten
         Wie dit dan wel zou mogen wezen
         Of hoe zij dan wel zou gaan heten
         Nou haar naam is Christa
         Mijn eigen schat
         Wat eigenlijk wel is gebleken

         Luchrista

         “ Levensdicht “

         Een kindeke zo zoet en klein
         Een vriendinneke zo goed en rein
         Een meiske zo lief en teder
         Een verloofde zo zacht als een veder
         En binnenkort een vrouw
         Die zo mooi is als een pauw

         Dan gaan wij samen wonen
         En er zullen kinderen komen
         Je denkt dan aan die mooie leus
         Die zo groot is als een reus
         Zoals het klokje thuis tikt
         Tikt het nergens

         Luchrista

         “ Een dag vreugde “

         Op dagen zoals dezen
         Waarop eenieder iets kan lezen
         Wanneer ieder kan gaan slapen
         En er niet veel zullen gapen
         Zijn wij het die gaan denken
         Zonder anderen te krenken
         Als d’oorlog eenmaal over is
         Kan ik weer naar mijn gemis
         Daar we vlug naar huis toe stomen
         Om hopelijk niet te laat te komen
         Zal deze dag vol regen
         Toch nog enig liefde geven
         Daar we dan heel zoetjes aan
         Spelevarend met de Kaan
         Gaan slijmen en gaan rijmen
         En er niet voor zullen dreinen
         Als wij moeten werken als een paard
         Wanneer wij wal zien op de kaart

         Luchrista

         “ Het einde in zicht “

         Gelukkig het eind is al in zicht
         Ik heb gedaan mijn plicht
         Na al dees zware nachten
         Zit ik nu met ongeduld te wachten
         Op de nachten die ik weer bij jou kan zijn
         En al die momenten zijn even fijn
         Ook al maak ik dan
         Als het even kan
         Ook vele overuren
         Dit staat ons beide trouwens te verduren

         Het is bij de eerste nacht
         Waarop ik dan tracht
         Om niet te gaan slapen
         Of zelfs maar te gapen
         Daar een andere bezigheid
         Dan komt tot werkelijkheid
         En dees niet mag worden vergeten
         Ook al zouden we dan gaan eten
         Daarom vraag ik je bij deze
         Of jij mij zou willen kezen
         En of jij dit zou willen onthouwen
         Opdat jij hem er dan in kan douwen
         Zodat hij niet spuit op jou kont
         En hierbij is dit gedichtje ook weer rond

         Luchrista

         “ Een onvergetelijke liefde “

         Nu ik van mijn lief ben heengegaan
         En een voet aan boord had staan
         Zijn de momenten aangebroken
         Waarin ik maar blijf hopen
         Gauw iets van jou te mogen horen
         En dan komt mij hopelijk ter oren
         Dat jij alleen van mij blijft houden
         En ik dus niet hoef te rouwen
         Omdat ik dacht, dat jij mij zou verlaten
         En ik jou daarom zou moeten haten
         Wat ik liever niet zou willen
         Anders zouden mijn vrienden mij wel villen
         Ik daarom ook van jou blijf houden
         En als ik terugkom, dan ook met jou zal trouwen

         Luchrista

         “ De arme gelukkige “

         Als ik heenga
         Naar dat oord
         En mijn eega
         Dit weer hoort
         Zal zij huilen
         Zacht en teder
         Niet willen ruilen
         Met een veder
         Maar zij zal lachen
         Als zij weet
         Dat mijn gedachten
         Het niet vergeet
         Dat zij mij lief heeft in de morgen
         En zij zal trachten zonder zorgen
         Op mij te wachten
         En niet verachten
         Als ik opdoem zonder bloem
         En haar een zoen geef zonder poen

         Luchrista

         “ De dag “

         Toen mijn lieve Christa in de avond om een uur of tien
         Mij niet in een kelder maar op een zolder, voor de eerste keer daar had gezien
         Was het ook de eerste van het jaar
         En tevens de eerste keer dat ik daar
         Binnen ben gekomen
         En zat weg te dromen
         Over een meisje waar ik naar verlangde
         En zo dus bij jou belandde
         Wat eerst wel lang heeft geduurd
         Maar toen jij mij lang had begluurd
         Ik een gevoel over me had gekregen
         Dat ik toen ben gaan overwegen
         Waarmee ik wel dan niet naar jou zou stappen
         Of zeer gauw mijn snor zou rappen

         Ik overwoog toen snel mijn kansen
         En ben uiteindelijk met jou gaan dansen
         Waarna wij in een waan
         Samen snel zijn heengegaan
         En vanaf die dag
         Dat ik jou dus zag
         Ben ik verliefd op jou gebleven
         En zal ik er dan ook naar streven
         Om jou in heel je leven
         Dan ook zoveel mogelijk geluk te geven
         Daarom wil ik in het bijzonder deze nacht
         Tezamen met jou vieren, tot jij naar mij lacht

         Luchrista

         “ Een liefdesbrief “

         Als de zon zijn glimlach toont
         Waardoor het echt de moeite loont
         Dat jij en ‘ik’ gaan kijken
         Naar dingen die dan lijken
         Op de dingen die ik ‘heb’
         En waarover ik soms rep

         Een knipoog met een blijde lach
         Gebeurt zoals ‘je’ weet, wel elke dag
         Soms is er wel eens wat ongerief
         Want niet altijd zijn wij even ‘lief’
         Doordat bij elk goed stel
         ‘En’ nu bedoel ik niet iedere tel
         Een ruzie als vanouds
         De gein er enigszins in ‘houd’
         Hiermee bedoel ik niet het kwade
         Maar ‘van’ wat wel, kun je wel raden

         Van mij hoeft dit niet, al dat gesnauw
         En ik denk ook niet van ‘jou’
         Hier ligt het volgens mij niet aan
         ‘Dus’ de oudjes hebben het gedaan
         Daar dit gezegde van hun zijde komt
         En er ‘veel’ mensen zijn die dit verdomt
         Maar dit waren vroeger ook geen zusjes
         Dus ook zij geven elkaar later weer ‘kusjes’

         Nu wilden zij in moderne tijd
         Al deze gedachten ‘van’ hunner zijd
         Geven al aan iedereen en allerlei
         Als kinderen zoals jij en ‘mij’
         Maar daar wij dit niet hoeven dulden
         Denken wij ‘aan’ ons eigen schulden
         Zoals de dingen die wij zeggen ietwat blij
         Ik tot ‘jou’ en jij tot mij

         Luchrista

         “ Een geheime boodschap “

         Daar ik één baaie hemd en werkbroek al verslijt
         Wordt het nu toch echt wel tijd
         Dat we richting huis toe stomen
         Daar ik niet netjes meer naar voren kan komen
         Dit doet mijn conduite niet ten goede
         Gelukkig krijg ik niet met de roede
         Tenzij jij die mij wilt geven
         Daar sta ik dan wel weer voor te beven
         Verder staat er niets meer om te naaien
         Wel is het zo dat ik jou zou willen aaien
         Zodat jij niet boos zult zijn door al die gaten
         Waardoor ik het huilen achterwege zou kunnen laten
         En ik met een gerust hart thuis kan komen
         Waar ik alvast van zal gaan dromen
         Zodat de dagen wat sneller zouden gaan
         En ik dan rap weer voor jou deur kan komen staan
         Wat jou wel zal plezieren
         En dit gaan we dan ook vieren
         Maar al dit is nu nog heden
         Waarover wij zo staan te reden
         En daarom zal ik hier niet over praten
         Maar het verder in de doofpot laten
         Zodat wij ook geen vroegtijdige illusies krijgen
         Waar onze temperatuur van zou kunnen stijgen
         Allee, alweer genoeg gepraat
         Want nu is het alweer laat

         Luchrista

         “ De liefdesverklaring “


         Mijn gedachten zijn vol dromen
         Om met al mijn krachten tot jou te mogen komen
         Vol vreugde en genot
         Met deugden en gesop
         Daar de liefde voor jou
         Door de jaren zeer trouw
         En ik ook mijn leven
         Aan mijn liefste zal geven

         Wij zien elkaar niet
         Maar zingen het lied
         Dat wij bij elkaar horen
         En niemand ons zal storen
         Zodat wij kunnen dromen
         Van al onze dochters die komen
         Die wij zullen scheppen
         En niet zullen meppen
         Die wij zullen leiden
         Zonder te scheiden
         Zo kunnen wij leven
         Zonder te beven

         En indien wij vrij zijn
         Mogen wij blij zijn
         Dat wij elkaar vonden
         Tot in alle zonden
         En wij zullen trouwen
         En ons eigen huisje bouwen
         Zo zal ik denken
         En jou niet krenken
         Over ons beiden
         Tot de dood ons zal scheiden
         Ik zal nu wachten
         En ook overnachten
         Bij ons aan boord
         Zoals het hoort
         En dan maar hopen
         Dat we gauw gaan binnenlopen
         Zodat ik naar jou kan komen
         En niet zal schromen
         Om jou een zoen te geven
         Waar je van zal beven

         Zo hoop ik lieve meid
         Dat zonder dat jij lijdt
         Het zal gebeuren
         En jij om mij niet meer hoeft te treuren
         Omdat ik zolang ben weggeweest
         Met alleen een gedachte van jou in mijn geest
         Ik zal dan met je vrijen
         En samen met je rijen
         Naar elke plaats die jij maar wil
         Zonder ook maar enig meningsverschil
         Wanneer je nu zou denken
         Luc laat jou centen niet zo zwenken

         En je zou gaan gapen
         Ga dan maar gauw slapen
         En jij zal kunnen rustten
         Na al die vele lusten
         Zodat jij zonder zorgen
         Op de volgende morgen
         Mij zal kunnen wekken
         Om daarna weer te vertrekken

         Nu zal ik dan stoppen
         Zonder jou te foppen
         En dan is hier een groet
         Op jouw mooie toet
         En een grote zoen
         Die ik jou geef van katoen

                         Luchrista



         “ De Maagd “

         Gij, o kindeke zo puur en rein
         Dat net gij een maagd moet zijn
         Dit doet mij leed ende verdriet
         En ik moet huilen een vergiet

         Want ik mag niet vergeten
         Dat ik niet zal weten
         Wat ik onder de rok zal vinden
         Wanneer wij ons tot één verbinden

         Trouw tot in de eeuwigheid
         Ende jij nog steeds in zedigheid
         Daarom wil ik spelevaren
         Om met jou te gaan ervaren

         Wat de klok de klepel biedt
         En wat nog meer zit er in het verschiet
         Daarom zou ik je willen vragen
         Of je het zou willen wagen

         Om met mij vanavond te bekijken
         In welke punten wij gelijken
         Dan mag jij je in mijn nestje vleien
         Om er dan op los te vrijen

         En dan in de ochtendgloren
         Te gaan luisteren met ons oren
         Naar de vogels die dan zingen
         En de hond die staat te springen

         Luchrista

         “ Tweedracht “

         Kan de ruzie, nijd en pijn
         Die tussen jou en je ouders er soms zijn
         Worden vergeten en vergeven
         Zodat een ieder dan zal beleven
         Dat ook jij Cammel zal gaan heten
         En dit van nu af aan nooit meer vergeten
         Niemand zal dan trachten
         Om ons enigszins te verachten
         Omdat wij nog even wachten met ons trouwen
         Daar wij ons huisje nog moeten bouwen
         Wij komen eerst tezamen
         En zullen dan beamen
         Hoe wij ons het leven wanen
         Net zoals twee mooie zwanen
         Ik zal hun dan vertellen
         Dat wij elkaar niet vellen
         Maar elkaar vergeven
         Als een van ons iets heeft misdreven

         Soms kan een ander denken
         Als wij elkaar de liefde schenken
         Dat wij niet bij elkander horen
         Maar daaraan zullen wij ons niet storen
         Wij kijken dan verlegen
         En zullen wachten op hun zegen
         Die zij ons hopelijk bezorgen
         Zodat wij rustig verder kunnen morgen
         En nu wij dan
         Zo zoetjes an
         Ons leven hebben beschreven
         Dan kunnen wij met z’n allen
         Nog vele jaren brabbelen
         En laten wij nu nog hopen
         Dat verder alles goed zal lopen
         En daarop drinken wij zonder herrie
         Een lekker glaasje sherry

         Luchrista

         “ Huiswaarts “

         Nog vijf dagen vanaf heden
         Dan zullen wij Den Helder binnentreden
         En dan met vlugge stappen
         Zullen wij ons naar de trein toe rappen
         Om aldaar snel in te stappen
         Alvorens ons zo goed als dat kan op te laten lappen
         Met één of twee biertjes
         Zonder verdere pleziertjes
         Om de tijd snel door te komen
         Tot de trein zal binnenstomen
         En dan vol vuur en vlam
         De bus in of de tram
         Die mij naar jou zal rijden
         Zodat ik me in jou schoot kan vleien
         Om dan met vergaarde moed
         Jou te zoenen op je toet

         Luchrista

         “ Een loze kreet “

         De boe of ba
         Ga dat maar na
         Zijn toch maar loze kreten

         En zo ik ja
         Nog goed versta
         Ben ik ze niet vergeten

         Zo nu en dan
         Als het nog kan
         Zal ik je laten weten

         Dat hoe ik ga
         Of hoe ik sta
         Ik voor jou zou willen zweten

         En nu ik dan
         Met mijn hersenpan
         Aan jou heb mogen denken

         Zal ik dan toch
         Vrij lomp en log
         Niet even naar jou wenken

         En dank mijn lief
         Dat ik mijn brief
         Aan jou heb mogen schenken

         Luchrista

         “ Een dag van een Zeeman “

         De zee is glad
         Zeg, wist je dat
         En warm is het ook
         Ik raak hier aan de kook
         Hier zit ik dan te pennen
         Al zou ik willen rennen
         Straks varen we de haven binnen
         En zouden best willen beginnen
         Met het maken van wat kiekjes
         Zomaar met z’n driekjes
         Maar ja, we kregen dorst
         En er was geen hans worst
         Toen zijn we maar een cafeetje ingedoken
         En hebben daar wat zitten roken
         Onder het nuttigen van een vat bier
         En daarom zijn we nu wat tierelier

         Luchrista

         “ Een slappe dag “

         Ik pieker me suf
         Met in de ene hand m’n stuf
         In de andere hand m’n pen
         En nu ik dat dan toch beken
         Kan ik je best ook wel vertellen
         Dat ik niet zo goed kan tellen
         Dit heb ik gemerkt
         Onlangs tijdens m’n werk
         Toen ik mijn cursus elektrotechniek
         Niet zo heel erg diplomatiek
         Meer af heb kunnen maken
         Daar er enkele woorden ontbraken
         Ik ben mijn fouten op gaan sporen
         En heb geopend toen mijn oren
         Om te luisteren naar de ouden
         Die er blijkbaar erg van houden
         Om naar een beter weten te streven
         Toen heb ik mijn pogingen maar opgegeven

         Luchrista

         “ Eens “

         Eens zal je mij ontmoeten
         En dan zul je mij begroeten

         Eens zul je mij verleiden
         En zal ik jou niet gaan mijden

         Eens zul je met mij dansen
         En dat worden dan mijn kansen

         Eens zal je met mij praten
         En zul jij mij niet verlaten

         Eens zal je met mij trouwen
         En dan zul jij van mij houden

         Eens zal je met mij paren
         En dan zul jij kinderen baren

         Eens zullen wij uiteen gaan
         En wij zullen dan alleen staan

         Eens zal god ons weer laten ontmoeten
         En dan zullen wij elkaar opnieuw begroeten

         Luchrista

         “ Alleen “

         Wandelend van voor naar achter
         Werkzaam over het gehele schip
         Samen met zovele mensen
         Toch ben ik alleen

         Binnenkomen in een haven
         Vele schepen bij elkaar
         Nieuwe mensen om mee te praten
         Toch ben ik alleen

         Op verkenning in een stadje
         Daar ik hier nooit ben geweest
         Foto’s maken met ons allen
         Toch ben ik alleen

         Zoekend naar een goede dancing
         Vele meiden bij elkaar
         Samen op de dansvloer dansen
         Toch ben ik alleen

         Terugkijkend naar de laatste dagen
         Die ik zonder jou reeds heb doorstaan
         Alleen maar denkend aan jou lichaam
         Toch ben ik alleen

         Hopend dat ik snel weer terug zal komen
         Samen met jou zou kunnen zijn
         Lekker luierend in de tuin gaan zitten
         Dan ben ik niet meer alleen

         Luchrista

         “ Jij “

         Jij, bent degeen die mij doet leven
         Die mij laat huilen, lachen
         Soms beiden tegelijk
         Jij, bent degeen van wie ik hou

         Soms heb je rare dingen
         Of doe je narrig tegen mij
         Ook start je soms een ruzie
         Toch hou ik ziels van jou

         Jij, wil al mijn kleren wassen
         Voor me naaien, koken enz.
         Jij, schrijft me brieven als ik weg ben
         Daarom hou ik ook van jou

         En als ik thuiskom
         Vol verhalen van de afgelopen reis
         Zit jij geduldig naar mij te luisteren
         Want wederom hou jij van mij

         En als ik dan naar bed toe wil
         Ga je heel gewillig mee
         Om te voldoen aan een grote wens
         Daarom houd ik van jou, vrouw

         Luchrista

         “ Voor jou “

         Hier in dit land van grote dingen
         Van limousines en afwasautomaten
         Loop ik te banjeren heel alleen
         Langs lange warme wegen

         Ik ben op zoek naar iets voor jou
         Maar weet niet waar ik moet beginnen
         Daarom blijf ik maar aan jou denken
         Hopend dat ik het dan gauw zal weten

         En zie het gaat nu stukken beter
         De pas wordt sneller
         Het lichaam gaat rechtop
         De schreden zijn weer doelbewust

         Het lijkt nu of ik gelukkig ben
         Doch dit alles is maar schijn
         Want echt geluk zal pas weer komen
         Als ik me weer bij jou voeg

         Luchrista

         “ De telefoon “

         Ook al ben je nog zover
         Horen kun je mij
         Ook al ben je bezig met je werk
         Horen kun je mij

         Ook al ben je niet alleen
         Horen kun je mij
         Ook al lach je van de pret
         Horen kun je mij

         Ook al kijk je naar tv
         Horen kun je mij
         Ook al doe je aan de liefde
         Horen kun je mij

         Ook al ga je vroeg naar bed
         Horen kun je mij
         Ook al zit je in de tuin
         Horen kun je mij

         Ook al zit je in het bad
         Horen kun je mij
         Ook al wil je dat ik stop
         Horen kun je mij

         Ook al moet je huilen
         Als je mij dan hoort
         Daardoor wordt ik niet gestoord
         Ik ben het, de telefoon

         Luchrista

         “ De zon “

         Wat is dat gloeiend puntje
         Dat zo hoog daar in de hemel staat
         Wat staat het daar naar ons te loeren
         Met zijn stralen vol van licht

         Het is de zon, hier vrij van wolken
         Die in de blauwe lucht zich openbaard
         De golven kabbelend over het water
         En vanwaar men staat kun je de branding horen

         De uitgestrektheid van de zee
         Met zijn groenachtige blauwe gloed
         De zeelucht prikkelt onze neuzen
         Er zijn geen vogels in de lucht

         En zo zittend op de voorplecht
         Intens genietend van deze zomer
         Waait de wind ons door het haar
         Zo, verschaft die zon ons warmte

         Luchrista

         “ De gevoelens “

         We varen in de zomer
         De warme wind waait om het lijf
         Zelfs de vogels vliegen lager
         Is dit niet net het paradijs
         Als ik denk aan al die maanden
         Vol van wind en woeste storm
         Wat voelden wij ons toen nietig
         Op de woelige oceaan

         Toen dacht ik aan jou mijn lief
         En zie, plots scheen daar toen de zon
         De wolken waren snel vertrokken
         Ja, de warmte kwam eraan
         Ook de zee begon te gloeien
         Vol van nieuwe levensvreugd
         Luister naar de golven
         Die vertellen hoe het eigenlijk moest zijn

         Kon het altijd zo maar wezen
         O, wat was het dan een pracht
         Ik zou altijd willen blijven
         Hier met jou op deze plaats
         Eindelijk mijn rust gevonden
         Tijdelijk, ik ben alleen
         Compleet zal dit slechts waarheid worden
         Als ik bij jou ben teruggekeerd

         Helaas de klok die gaat niet sneller
         Maar de wijzers draaien door
         We moeten nu nog vele mijlen
         Naar ons eigen home sweat home
         We varen in de zomer
         De warme wind is er nog steeds
         En toch ben ik heel verdrietig
         Ik mis jou m’n schat, met heel mijn lijf

         Luchrista

         “ De Vrouw “

         Een vrouw is een persoontje
         Met eigen wil en geest
         Zolang ze heeft haar eigen nukken
         Zal ze blijven heel apart

         Van de morgen tot de avond
         Staat zij voor ons paraat
         Ik weet, het is niet altijd even leuk
         Maar toch doet zij het graag

         Ook hoor je haar niet klagen
         Als je soms wat later komt
         Maar zal u vriendelijk omhelzen
         En u zoen op uw toet

         Trachten zal ze onze vriend te zijn
         Ons broeder in de nood
         Tederheid en liefde schenken
         Ook al komt ze zelf tekort

         Als u treurt zal ze u troosten
         En verwennen op z’n tijd
         Ziet ze u slapen op de sofa
         Trekt ze uw schoenen voor u uit

         Wilt u eens wat vroeger slapen
         Gaat zij graag met u naar bed
         Wilt u soms een nummer maken
         Heus daar helpt ze u wel mee

         Als we daarna samen douchen
         Zeept ze u in, van top tot teen
         Zit uw lulletje vol met zeepsop
         Maakt ze die schoon met zachte hand

         Dit is dan uw eega
         Een van het vrouwelijk geslacht
         Die haar leven geheel aan u wijd
         En daar echt niet veel voor terugverlangd

         Luchrista


         “ De sigaret “

         Aan jou zit ik met mijn vingers
         Aan jou zuig ik met mijn mond
         Aan jou zit ik tot het eind der dagen
         Aan jou ben ik niets verplicht

         Van jou ben ik vaak verdoezeld
         Van jou krijg ik nooit genoeg
         Van jou heb ik vaak de rilling
         Van jou krijg ik weer wat moed

         Door jou raak ik veel geld verloren
         Door jou ben ik niet alleen
         Door jou krijg ik soms zware klappen
         Door jou heb ik een droge keel

         Met jou ga ik door het leven
         Met jou kan ik veel meer doen
         Met jou heb ik niets meer nodig
         Met jou maak ik veel weer goed

         Naar jou kijk ik met mijn ogen
         Naar jou voel ik met mijn lijf
         Naar jou verlang ik alle dagen
         Naar jou zal ik wederkeren

         Zonder jou gaat het soms veel beter
         Zonder jou ben ik veel meer vrij
         Zonder jou voel ik mij veel jonger
         Zonder jou heb ik verdriet

         Luchrista

         “ De Vaart “


         Doordat het weer is opgeklaard
         Zouden wij nu kunnen zeggen
         Dat het leven hier aan boord
         Voor een ieder beter wordt

         Want de golven zijn gaan liggen
         Zodat de meeuwen kunnen vissen
         En de mensen overdag
         Kunnen luieren op hun gat

         Komt de zon vanachter de wolken
         Worden we bruin hier op het dek
         Maar moeten we werken in het vooronder
         Dan wordt onze huid weer helemaal wit

         Zijn we vrij, dan willen we slapen
         Maar als we slapen weten wij
         Wanneer de dag morgen weer aanbreekt
         Moeten we werken met een lach

         Zo daar gaan we met een vaartje
         Op de Bermuda kusten aan
         Daar kunnen we stappen of gaan lappen
         Of de vrouwen vol gaan douwen

         Maar dees vreugde duurt maar even
         Want we liggen er niet lang
         Daar we snel weer zee gaan kiezen
         En dit werken voor ons wordt


         En zo varen wij steeds maar verder
         Tot wij Holland weder zien
         Want dat is waar ik naar toe leef
         Daar dit blijft het mooiste land

         En de vrouwen die er wonen
         Zijn de mooiste hier op aard
         Maar ook jij mijn lieve vrouwtje
         Blijft de mooiste op mijn vaart

         Luchrista


         “ BOZ “

         Wat een drukte daar beneden
         Bij het gereedmaken voor BOZ
         Alle mensen hard aan het werken
         Met een zwemvest om hun nek

         Ook een helm moeten zij dragen
         Voor hun eigen veiligheid
         Daarna wachten op een teken
         Dat de schipper hun zal geven

         Ha, daar komt de boot reeds aangevaren
         Zo een dikke, en helemaal volgestouwd
         ’T is hem, die wij wat lichter maken
         Van wat olie of enkele dozen bier

         Een knal en de eerste lijn vliegt over
         Plots is iedereen in aktie
         De eerste dozen scheren rakelings over het water
         Maar veilig lande zij op dek

         Alles is nu bijna over
         De trossen gaan reeds terug
         We maken front naar sb-zijde
         En groeten zo ons voorraadschip

         Nu kunnen wij weer dagen varen
         Zonder om te komen van de dorst
         Het is misschien wat overtrokken
         Maar toch echt niet ver gezocht

         Luchrista

         “ Brieven “

         Drie weken zitten zij nu zonder
         Al die vrouwen in het land
         Drie weken vol van stilte
         Want zij hebben niets gehoord
         Dan plots is er een stroom van brieven
         Verstuurd vanuit een heel ver land

         Een tijdje vol met drukte
         Dan is het opeens weer stil
         Ook wij ontvangen brieven
         Vanuit het Vaderland
         Moeder de vrouw heeft teruggeschreven
         We worden weer bedankt

         Maar zonder deze brieven
         Het antwoord op onze vraag
         Zouden wij niet echt meer leven
         En dat is het maar al te vaak

         Wil deze tijd van separatie
         Vlug voorbij gaan, al is het maar schijn
         Voldoe dan aan dit klein verlangen
         En aarzel niet maar schrijf

         Luchrista

         “ Een brief “

         Netjes naast elkaar staan de tekens op papier
         Sommigen zijn groot, andere weer klein
         Er zijn er die staan los
         Andere staan met elkaar

         Gedachten, gevoelens op een blaadje
         Dat is wat zijn inhoud is
         Woorden vol van liefde
         Of regels vol venijn

         Je stuurt ze aan een ander
         In veel gevallen bekenden
         Deze dingen noemt men brieven
         Als je ze krijgt dan heb je post

         Twee weken zijn we nu aan het varen
         Het zijn twee weken zonder post
         Brieven, geschreven zijn ze al
         Echter, ze zijn nog niet verstuurd

         Ook thuis wordt iedere dag de brievenbus geopend
         En hoopt men met een lach dat er een brief in zit
         Teleurstellend soms omdat er weer niets is
         Logisch, want brievenbussen zijn er niet op zee

         Luchrista

         “ De post “

         Als wij varen op de zee
         Kan de post hier niet van boord
         Maar thuis wachten zij vol ongeduld
         Op een briefje van hun lief

         Het is maar al te vaak gebeurd
         Dat de post is blijven liggen
         Hier bij ons aan boord
         Of in ons eigen kastje

         Maar ook de post van wal
         Is niet immer op tijd
         Soms stuurt men het naar een haven
         Waar wij al niet meer zijn

         En dan is er zo men zegt
         Een postzak weer eens weg
         Maar in feite is het anders
         Want hij zeilt ons achterna

         En zijn wij terug dan in Den Helder
         Dan krijgt men post van toen
         Misschien wel van de eerste dag
         Dat het schip aan het varen was

         En daarom lieve mensen
         Schrijf zo vaak als u dat kunt
         Want de kans is dan veel groter
         Dat ik post weer van u vindt

         Luchrista

         “ Oplettendheid “.

         Dansen en zingen
         Lachen en springen
         Deze dingen zonder pijn
         Kunnen alledaagse dingen zijn

         Maar van al dees soort
         Hoort ge van mij geen woord
         Behalve dan het lachen misschien
         Waardoor ik geliefd ben om te zien

         Onder de mensen waar ik kom
         Die dan zeggen onder het mom
         Ik heb de zon hier in mijn huis
         En voel mij daarbij thuis

         Alleen ikzelf ben daarmee niet blij
         Want in mijn doen, ben ik dan niet vrij
         Ik kan niet dansen of staan springen
         En ook een lied kan ik niet zingen

         Daar mijn zorgen zijn vergroot
         Hoewel mij dit nu ook weer niet dood
         Maar wel oplettend maken doet
         En ik mij niet verzet met volle voet

         Maar blijf denken aan mijn lief
         Aan mijn kleine hartendief

         Luchrista

         “ Doe maar wat “

         Het geluk aan dees zijde van de zee
         Valt vooralsnog wel mee
         Hoewel het uitgaan in de stad
         Bij mij toch geen noden heeft gehad

         Vandaar dat ik alleen wat inkopen kon doen
         En niet eens zoveel want ik had niet zoveel poen
         Dus toen maar vlug weer teruggekeerd
         Anders ging het misschien verkeerd

         Maar aan boord, allang gewend
         Ook al ben ik nog zo’n grote vent
         Kon mijn wonden toch niet helen
         Daar ik mij daags zat te vervelen

         Vooral daar ik thuis genoeg kan doen
         En hier maar zit te niksen zonder poen
         Welk een vreugd en welk een geluk
         Als daar de post komt met een stuk

         Een brief, een kaart, een iets van jou
         Dan weet ik weer dat ik van je hou
         Een blijde, een trieste, ofwel babbelgepraat
         Het doet er eigenlijk niet toe wat er instaat

         Al was het alleen maar een krabbel, of je naam die er uitspringt
         Dan weet ik toch dat jij mij bemint

         Luchrista

         “ Mode “

         Een ieder gaat plots naar de kapper
         Omdat de lange mode weer verdwijnt
         Zowel de haren als de rokken
         Worden weer een heel stuk korter

         De rokken worden mini
         En de haren zijn dan mili
         Of de rokken worden micro
         Terwijl je hoofd lijkt op een iglo

         De tijd lijkt nu voorbij
         Van vrije jongens lange haren
         De vrije jongens zijn er wel
         Maar korte haren is weer mode

         Een nieuwe tijd breekt nu weer aan
         Van frisse jonge koppies
         Van mooie benen hoog gehakt
         Van toffe minirokken

         Voor alle mannen die er van houden
         Breekt nu de fijne tijd weer aan
         Om te zien, niet meer te bukken
         Blijf maar rechtop, voortaan maar staan

         Luchrista

         “ Wandelgang “

         De wandelgang is een heel druk pad
         Er wordt veel in gelopen
         Je kan er menig mensen zien
         Maar geen vrouwen, met hun blousjes open

         Van ’s-morgens tot den avond
         Wordt hij steeds gesopt
         Tijdens zon of tijdens regen
         Blijft hij toch telkens volgepropt

         Een ieder gaat er door heen en terug
         En loopt soms anderen tegen het lijf
         Het is één grote ader
         Met vertakkingen in het scheepsverblijf

         Hierdoor kom je waar je wilt
         Van de kont tot diep in haar buik
         Maar het zou je ook kunnen overkomen
         Dat je onderweg blijft steken door een luik

         Zo belangrijk is dit pad
         Deze weg zo vol met gangen
         Waar alle mensen hier aan boord
         Dankbaar gebruik van maken, om hun dag mee aan te vangen

         Luchrista

         “ Typemachiene “

         Een typemachien, een typemachien
         Een kassie met veel knoppen
         Een doosje met het alfabet
         En alle cijfers tot de tien

         Het toetsenbord, het toetsenbord
         Er zijn zovele letters
         Het zijn er minstens zeventien
         Er zijn er geen tekort

         Een wagen zonder wielen zweeft
         Al heen en weer op een rails
         Een wagen met een rol
         Die op z’n kop een kleppie heeft

         Een lintje met twee spoelen
         Dat voor de letters loopt
         Een lintje dat voor kleuren zorgt
         Soms Rood of zou je Blauw bedoelen

         De typemachien, de typemachien
         Ze zijn er in vele kleuren
         Ook vele soorten zijn er van
         Zelfs elektrische misschien

         Luchrista

         “ Het vinden “

         De zon schijnt fel, het is erg heet
         Zweet gutst in stralen langs je lichaam
         Je schoenen zijn haast ovens
         Maar je hebt nog niets gevonden

         De weg, ik kan hem zien, is eindeloos
         We liften, niemand stopt
         Op zoek naar iets lopen we maar door
         Maar je hebt nog niets gevonden

         Straten in en straten uit
         Het lopen gaat steeds zwaarder
         Je denkt dat dit het einde is
         Maar je hebt nog niets gevonden

         Grote winkels met veel glas
         Vol met allerhande spullen
         Grommend geef je het zoeken op
         Maar je hebt nog niets gevonden

         Verder gaat het weer
         Langs lange warme lanen
         Je bent het zoeken beu
         Maar je hebt nog niets gevonden

         Ik denk, “ach geef maar op”
         Dan ‘plots’ voel ik mij fitter
         Jij bent weer bij me in mijn gedachten
         En dan weet ik dat ik het heb gevonden

         Luchrista

         “ Dear Dorothy “

         You made us forget
         Just for a while
         The things we are missing
         Just through your smile

         We liked the way in which you took care
         Of taking and bringing us anywhere
         And when you are coming to our land
         Then we will take you by the hand

         Unless you want it otherwise
         So think it over twice
         But once you are in our land
         We will have ready a present of this same brand

         Luchrista

         “ Dear Lucy “

         I thank you for the things you dare
         Doing with me everywhere
         I loved your smile
         You gave me just a while

         But after all the things you see
         I still hope you`ll never forget me
         I write you every week, I do
         And I will be glad if you would write me too

         Although I know, I might not see you soon again
         I do hope I will someday, but when
         It will make me glad if I do see you this weekend
         And very sad when in these days, loves comes to an end

         Until I am ready to share my life
         With you then being my wife

         Luchrista

         “ A Prayer “

         I thought that you
         Would like to know
         That someone’s thoughts
         Go where you go

         That someone never
         Can forget
         The hour’s we spend
         Since first we met

         That life is richer
         Sweeter far
         With such a sweetheart
         As you are

         And now my constant
         Prayer will be
         That God may keep
         You safe for me

         Luchrista

         “ Mijmeringen “

         Ik dacht dat je wel zou willen weten
         Dat ik jou nooit zou kunnen vergeten
         En ik ondanks alle zorgen
         Nu meer van je hou dan morgen

         Dat de gedachten die jij me zult schrijven
         Ook altijd bij me zullen blijven
         Verder zou ik van je willen
         Dat je de dag met een glimlach zult beginnen

         Of een lied vanuit de diepte van je hart
         Waarmee je iedere dag dan start
         Dit omdat ik erg veel van je hou
         En het leven tegenvalt zonder jou

         Doordat wij van ons huis weg waren
         Waardoor ik mijn liefde heb moeten bewaren
         Vandaar nu ook dees overvloed
         Die jij van mij krijgt en dat is goed

         Omdat ik mijn hele leven
         Dan ook alleen aan jou zal geven

         Luchrista

         “ De brief “

         Het wordt weer hoog tijd dat ik je schrijf
         Hoewel dit mij erg moeilijk valt
         Want ik heb me niet helemaal onder controle
         Ik had je meteen al willen schrijven
         Nadat je brief vandaag gekomen was
         Maar op dat moment, gaf het mij geen voldoening
         Omdat mijn gedachte te sterk bij jou waren
         Want ik wilde je zien, met je praten, je kussen en je aanraken
         En wanneer ik mij zo geëmotioneerd voel
         Kan ik alleen nog maar wat apathisch zitten en suffig denken
         En alles wordt me dan teveel
         En ik zie het niet meer zo zitten
         Het einde van dit geheel is dan
         Dat ik wat ga zitten huilen
         Een hele tijd probeer je je goed te houden
         Door je te voegen onder de mensen
         Door gewoonweg te doen of er niets aan de hand is
         Door te denken dat je het allemaal wel aankan
         Zo goed zelfs dat je een opmerking krijgt van:
         “Jij kan er ook goed tegen, dat je man weg is”
         “Jij blijft er ook goed onder”
         Maar als ik dan thuis ben, valt heel die houding van me af
         En kan ik me niet goed meer houden
         Hoewel ik toch sterk wil blijven
         Misschien is het wel daarom, dat ik onder de mensen vlucht
         Elke keer weer zodra jij van me weg bent

         Luchrista

         “ De brief (vervolg) ”

         Maar als ik bij andere mensen ben
         Vindt ik mezelf ook weer ergens slap
         Dan denk ik aan al die dingen, die ik thuis nog moet verrichten
         Huishoudelijke karweitjes, die toch ook gedaan moeten worden
         Maar ik kán het echt niet meer
         Als ik thuis kom ben ik ook vaak zo moe
         Dan kom ik er gewoon niet toe om nog wat te doen
         Ik wil eigenlijk niet zeuren lieverd
         Ook al doe ik dat in jou ogen misschien wel
         Maar ik wil je gewoon schrijven hoe ik me op dit moment voel
         Want jij weet hoe ik ben en begrijpt mij dan ook
         En daarom wil ik dan ook dat jij dit van mij weet
         Ik heb dit alles naar jou geschreven
         Misschien ben ik het dán een beetje kwijt
         Het komt waarschijnlijk ook door mijn andere werkzaamheden
         Waardoor ik mij ’s-avonds zo moe voel
         Ach het heeft er waarschijnlijk allemaal wel mee te maken
         Het is geestelijk denkwerk wat ik moet verrichten
         En dat ben ik al een tijd niet meer gewend
         Het is wel leuk werk hoor, daar hoor je mij niet over klagen
         En gelukkig kan ik het ook wel aan
         Daarom ga ik morgen ook weer met een glimlach naar mijn werk
         Want ik wil me net zo goed houden zoals jij dat altijd doet
         En dan zul je zien dat alles weer zonnig is
         Dat wil ik voor jou en ons umpie blijven proberen
         Want dát hebben jullie beiden nodig

         Luchrista

         “ De laatste dag “

         Dees laatste dag die wij verpozen
         Zonder ons gedachten hier te lozen
         Komen wij heus wel rond
         Nadat een ieder weer vroeg op de benen stond
         De kanaalkoorts heeft ons nu te pakken
         Daar we naar het land toe zakken
         Of wij nu slapen of wakker blijven
         Zal deze ziekte je toch wel krijgen
         Tot het schip ‘s-morgenvroeg terstond
         De haven van Den helder binnenkomt

         Waar alles is vergeven en vergeten
         Danwel in de doofpot is gestopt, om het niet te weten
         De reis is weer op het end
         Morgen worden we verwend
         Door de vrouw die ons verfrist
         En ons lang ook heeft gemist
         En ook voor haar is het de laatste dag
         De dag waar zij al zolang uit naar zag

         Luchrista

         “ Verzoek “

         Nu ik hier mijn laatste dagen
         Voor het zomerverlof nog zinloos vaart
         Kom ik tot een aantal vragen
         En misschien zijn zij de moeite waard

         Denk je dat ik thuis mag blijven
         Als ons humpie straks geboren wordt
         Of denk je dat ik uit moet drijven
         Omdat de commandant niks heeft gehoord

         Dat jou verzoek niet is toegestaan
         En men hem hiermee niet stoort
         Ook al zou hij graag willen dit door te laten gaan
         Zelfs dan nog licht men hem niet in zoals het hoort

         Dit is dan meteen de reden
         Waarom ik er niet bij kan zijn mijn lief
         Tenzij de commandant nú tegen deze beslissing op zal treden
         Waardoor ik de geboorte toch aanschouwen mag of is dit naïef

         Waar ik hem ook voor zal danken en mijn vrouw het niet zal laten
         Tezamen met haar kleine kind
         Misschien zelfs dezelfde dag om over zijn goedheid te gaan praten
         Zodra zij daar de kans toe vind

         Luchrista

         “ Geld “

         Financieel ben ik zowat gebroken
         Daarvandaan dat ik dit doe
         Niet meer roken, niet meer drinken
         En niet meer naar de hoeren toe

         Hopend dat dit zal compenseren
         Al datgeen ik heb verbrast
         Zodat het financieel weer recht zal trekken
         En ons dan zal verlichten van een enorme last

         Aan het eind van de maand wil ik dan zeggen
         ‘k heb het toch maar net gehaald
         Maar ook voor elke andere reden
         Waar jij echt van baalt

         Daarom wil ik jou graag zeggen
         Dat ik dit doe zonder erg veel spijt
         Daar ook jij moet kunnen eten
         En ik jou dit niet verwijt

         Ook ons humpie moet jij voeden
         Daar die dit erg hard nodig heeft
         Maar dit kan alleen geschieden
         Als zijn moeder dan ook geeft

         Maar hoe kan zijn moeder eten
         Als zij geen geld krijgt van haar man
         Daarom ben ik maar gaan vasten
         Zodat een ander eten kan

         Luchrista

         “ De dag “

         Een dag als deze
         Is een fijne dag
         Daar de zon weer schijnt
         En de ochtend ons toelacht

         De hemel is blauw
         De zee grijsgroen
         En de zonnestralen
         Tintelen op ons lijf

         Zo nu en dan
         Keren we ons om
         Niet te verbranden
         Op rug of borst

         Maar liggend hier aan dek
         Is niet leuk zo heel alleen
         Het is zo eenzaam, kalm
         Zo zonder fleur

         Daarom mijn lieve schat
         Al is het minder warm
         Toch lig ik liever daar met jou
         In Holland op het strand

         Luchrista

         “ De dichter “

         Hier zit ik dan te bedenken
         Wat ik nu weer schrijven zal
         Ik heb geheel geen inspiratie
         M’n hoofd is één leeg vat

         Soms zo na een tijdje
         Dan krijg ik plots weer zin
         Om m’n pen weer op te pakken
         En te schrijven wat ik denk

         Af en toe, zijn dat rare dingen
         Ook wel eens erg leuke
         Soms zijn ze zelfs goed
         Maar het gaat niet altijd zoals het hoort

         Afhankelijk van mijn gedachten
         Is het ‘vies’
         Nee ‘schuin’ dat is het woord
         Maar dat mag wel voor een keertje

         Maar meestal zijn die dingen
         Van een heel bijzonder aard
         Over liefde, haat of ruzie
         Over geluk, verdriet of eenzaamheid

         Maar zoals nu vandaag
         Het wil niet lukken, ik ben leeg
         Daarom leg ik mijn pen terzijde
         En denk aan jou, niet aan mijn gedicht

         Luchrista

         “ Kerst “

         Op zo een feestelijke dag
         Zoals de kerstdag wezen mag
         Laten wij u iets beleven
         En wilden wij u ook iets geven

         Een beetje liefde op z’n tijd
         Daarvan krijgt u heus geen spijt
         En een cadeautje hier en daar
         Heus u bent daar gauw mee klaar

         Daarom zijn wij hier tezamen
         En zullen wij geen kwaad beramen
         Daar de Kerst er is voor goed en fout
         En de mis er is voor jong en oud

         Nu de Sint ons heeft verlaten
         Krijgt de Kerst ons in de gaten
         En in plaats van pepernoten
         Krijgen wij nu speelgoedboten

         Denk maar aan de zak van Piet
         En vergeet die van de Kerstman niet
         Daar ook hij een zak heeft vol met lekkers
         Of dacht jij soms alleen met wekkers

         Maar laten wij de kerstboom niet vergeten
         Met zijn kralen hangend in een keten
         Met zijn mooie piek en zilveren ballen
         Waar het engelenhaar over is heen gevallen


         En dan de kinderen die ervoor staan te pronken
         Met de sterretjes die ze laten vonken
         En dan de rest van ons gepeupel
         Dat staat te zingen ….. Enigszins kreupel

         Luchrista

         “ Een Moederdicht “

         “Mijn bladerloze schaduw mijdt het water”
         Ziezo, hé hé, de eerste regel staat er
         En speurt de witte angst van eeuwen later
         Ga weg! Ga spelen met je transformator
         Je ziet toch dat je moeder zit te dichten
         Ik wend mij af en doof mijn vale lichten
         Ik heb tédum tédum geweten
         Dát vul ik later in, na het middageten

         Mijn weemoed maakt de koele vlinders wakker
         Van mijn getooide zelf, daar is de bakker
         Zeg maar: “een halfje bruin en een heel wit”
         O grijze schim die daar zo heilloos zit
         Ik zie mijn grijze droefheid aan de kim
         Da’s tweemaal grijs, dat kan niet naakte schim
         Aan wie ik al mijn zachte treurnis zeg
         En nog een rol beschuit! O, is ie al weg

         Als dauw die druppelt van de trage bomen
         Als jij nog één keer binnen durft te komen
         Dan krijg je geen vanille vla vanavond
         Zo druppelt in dit hart te zeer gehavend
         Je moeder dicht. Ze heeft geen tijd, totaal niet
         Als je vader thuiskomt gaat het al helemaal niet
         Je moeder zou een Shakespeare kunnen zijn
         Ze is het niet. Dat komt door jou gedrein

         Daar gaat ie weer. O, hum hum klaar en koel
         In het land van late regen en ik voel
         Mijn schamelheid ’n heer met een kwitantie?
         Zeg maar: “me moeder is met Kerstvakantie”
         Mijn schamelheid. Wat is dat. Hoofdje zeer
         M’n schat toch … gevallen met je beer
         Je moeder komt … nana … daar is ze al
         Wees nou maar zoet, ’t genie staat alweer op stal

         Luchrista

         “STANAF “

         Bij onze reis naar Lissabon
         Daar was de tijd dat het begon
         Brak er haat en nijd in het gelid
         Het gepiep, gescheld en het gefit

         Het was voor een periode van maar twee weken
         Waarin sommigen al snel bezweken
         Vanwege die enkele keren in de nacht
         Dat ze iets anders liepen dan hun eigen wacht

         En dit kon men niet verkroppen
         Vandaar dat hun mond niet was te stoppen
         Waarmee ze over andere diensten begonnen te klagen
         Wat deze op hun beurt weer niet konden verdragen

         En toen kwam het pas echt goed naar boven
         Wie men hier wel of niet moest geloven
         En ook bleek dat men niets voor elkaar over had
         Maar liever bleef zitten op hun luie gat

         Dit kwam de stemming niet te goede
         En menigeen werd hierdoor moede
         Waardoor dees “STANAF” keer op keer
         Een slechtere naam keer, zonder meer

         En nu een vraag aan al die-genen
         Die het met dees “STANAF” toch het beste menen
         Raken die boze gezichten nog eens op
         Dan wordt deze vaart niet in geheel een flop

         Luchrista

         “ De goede zin van ‘t woord “

         Nu wij dan tezamen
         Richting Lissabon uitkwamen
         En we even kunnen spinnen
         Op een korte vakantie die gaat beginnen

         Wat ons beide misschien zal heugen
         Daar dit waarschijnlijk best zal deugen
         Want hoe vaker we bij elkaar zijn
         Des te minder doet ons scheiden pijn

         En dit is wat wij samen willen
         Om het niet te hoeven uit te gillen
         Want dees lange vaarten zijn erg eenzaam
         Maar hiervoor treft alleen de Marine alle blaam

         Gelukkig heb jij nu een hummel
         Zodat je niet zit opgescheept met mij, zo’n grote lummel
         En ik met gerust hart weg kan gaan
         Wanneer wij weer aan het varen slaan

         Misschien dat je nu geen tijd meer hebt
         Om te huilen van verdriet
         Maar jij je meer voor je hummel rept
         En mij daardoor verliet

         Dit wel niet in ’t kwade
         Maar in de goede zin van het woord
         Want straks zie ik jou weer op de kade
         En vol blijdschap trekken wij dan voort

         Luchrista

         “ Eerste vlucht “

         Na het eerste telefoontje dat ik met jou moest maken
         Vroeg jij of het mij zou raken
         Als jij dat vliegtuig woensdag pakt
         Alvorens jij de knopen daarvoor doorhakt

         Zelf was ik mij niet bewust
         En of je wel of niet komt, daarin berust
         Hoe op jou vraag te reageren
         Kon je het niet gewoon proberen?

         Ten tijde van een kort beraad
         Werd jij in eerste instantie toch kwaad
         Wat heb ik je toch aangedaan
         Alleen besloten naar het zuiden toe te gaan

         Ik kreeg te horen van de buren
         Dat dit blijvend zou gaan duren
         Hierdoor zal je dus niet komen
         En daar gaan dan onze dromen

         Dus besloot ik gauw te bellen
         Om je ’t volgende te vertellen
         Het was werkelijk de bedoeling
         Dat jij voor mij naar Lissabon toe ging

         Vanuit Holland. Voor de eerste maal
         Met het vliegtuig richting jou gemaal
         Hopend dat dit bij jou wat wekt
         Zodat je een volgend keer wederom vertrekt

         Luchrista

         “ Moederdag “

         ’T is maar al te makkelijk gesproken
         “Met moederdag ben ik vrij van koken”
         Dan ga ik zitten op een luie stoel
         Dat is iets waar ik voor voel
         Kan ik eindelijk in alle rust
         Die dingen doen die ik zelf graag lust
         Mijn breiwerk uit de lappenmand gaan halen
         Om opnieuw de steken op te halen
         En iemand anders al dat werk te laten doen
         Waar ikzelf al zolang op boen
         Of die baby weer verschonen
         Want gisteren at ze weer eens bonen

         Dagelijks keer op keer, steeds weer in diezelfde sleur
         Dat is iets dat ik betreur
         Nee liever ga ik dan naar het cafeetje
         Waar ik mezelf thuis voel, al is dit maar een beetje
         Maar hier moet zelfs jou eigen kind
         Enkele bezwarende woorden over zeggen want ze vindt
         Een helledronk in morgenstond is goed
         Als men het althans op passend wijze doet
         Want oude mensen mogen niet aan de drank geraken, daar de jongeren hen dit verbiedt
         Of zelfs maar met de mensen praten over hun alledaags verdriet
         Maar kinderen mogen zomaar zondermeer
         Tot de mensen komen van weleer

         Gelukkig ben ik een van die gelukkigen
         Die niet ter wereld kwam onder het nuttigen
         Van spijzen en vele dranken
         En met het geluid van allerlei klanken
         En zelfs zonder mogelijkheid dit te weren
         Haar eerste schreden in dees wrede wereld moest proberen
         Maar ik ben er een die met veel liefde
         En zorg langs al het kwaad kliefde
         Zodat mij ellende en al dies meer
         Innerlijk en uiterlijk gespaard blijft tenzij er weer
         Haat en nijd de gelederen port
         En zodoende mijn ouders hiermee stoort
         Gelukkig dat mijn ouders hiervoor te dicht bij elkaar leven
         Want zij zijn van die mensen die elkaar juist alles geven
         Vandaar dan ook dat ik op zo’n dag als dezen
         Mijn lieve moeder juist iets extras zou willen geven
         Soms lijkt het hier helemaal niet op
         En denk je meer “o, wat een flop”
         Dan brul of krijs ik en ben ik niet tevree
         Maar andere keren zit ik stilletjes bij de tv
         Of hou ik me een tijdje zoet
         En doe ik een praatje met mijn speelgoed
         Zoals mijn eend of zelfs mijn rammelaar
         Maar daarna sta jij weer voor mij klaar

         Want van al dat spelen krijg je honger
         En al krijg ik nog wel geen komkommer
         Ook van melk drinken wordt je moe
         Dus gaan we gauw naar bedje toe
         Mama mag ik jou nog even
         Voor ik mij te ruste ga begeven
         Bedanken voor mijn eerste, twee maal honderd dagen
         Die mijn leven tellen zonder klagen
         En dat de toekomst ook zo zal verlopen
         Dat kunnen we verder alleen maar hopen
         Ga zo voort mijn lieve moeder
         En stoor je maar niet aan pa, dat loeder

         Ook al heeft hij zijn steentje bijgedragen
         Maar daar gaan we nu niets over vragen
         Want het is MOEDERDAG en daar mijn pa
         Er niet eender uitziet als mijn ma
         Mag hij ook de vruchten hiervan niet gaan plukken
         En in plaats daarvan de planten uit de tuin gaan rukken
         Moest hij jou maar eens verwennen
         En laat hem gerust maar eens bekennen
         Dat jij al genoeg doet om ons te plezieren
         Zodat een vrije dag om jezelf te vertieren
         Heus eens per jaar ook wel eens kan
         Zelfs zou dit moeten van je eigen man

         Vandaar dan ook deze MOEDERDAG
         Waarop jij uiteraard van alles mag
         Zo eentje die je aldoor blijft beleven
         En waarin iedereen je liefde terug zal geven

         Luchrista






         “ De onvergetelijke jaren “

         Vandaag precies vijf jaar geleden
         Heeft men veel voor ons gebeden
         Opdat wij goed saam zouden leven
         En elkander alles zouden geven
         Zowel in voorspoed als in tegen
         Danwel tijdens zon of tijdens regen
         Hun zou ik hierbij willen danken
         Want het waren hele mooie klanken

         Denk nu niet dat dit alles is
         Want geloof me, dan hebt ge het mis
         Daar wij in deze tussentijd
         In het bezit zijn gekomen van een kleine meid
         En echt, dit hoeven wij niet te steken onder stoelen of banken
         Want “zij” maakt toch hele andere klanken
         En nog iets over de afgelopen vijf jaar
         Anders is dit gedicht veel te snel klaar

         Zullen we dan maar beginnen van voor ons trouwen
         Of zullen we dát, maar voor het fijne houden
         Afijn, toen we dan de toestemming om te trouwen kregen
         Die je vader niet zomaar heeft gegeven
         Konden we eindelijk naar het stadhuis toe gaan
         Om daar ons jawoord af te staan
         Wat later in datzelfde jaar
         Was het de priester die de zegen gaf, aan een zeer gelukkig paar

         En daarna gingen we wonen op een flat
         En kochten onszelf een vrij groot bed
         Ook een ijskast en een gasfornuis
         Kochten wij vast voor ons nieuwe huis
         Want eten is een hoge nood
         En kan niet bestaan uit alleen maar brood

         Menig uurtje heb ik toen besteed
         Met verven en behangen en het leggen van ons kleed
         Daarna brachten we onze verhuizing op til
         Maar wat een pech, voorbij Alkmaar stonden wij alweer stil
         En toen we eenmaal thuis gesetteld waren
         Konden wij het huishouden best wel klaren

         Dit, totdat enkele van onze vrienden
         Die gelijk als wij verdienden
         Ons klaarmaakten als klant
         Voor nieuwbouwhuizen in Middelzand
         In ’76 gingen wij toen wonen in het dorp nog zonder bomen
         Nadat wij allerlei “nieuwe” spulletjes hebben laten komen

         Daarna hebben wij een leuk spelletje bedreven
         Die waarbij je saam in het bed blijft kleven
         Waardoor jij dan ook zwanger raakte
         En jij zo onze “Alice “ maakte
         Wat er verder nog is gebeurt
         Genoeg als je maar lang genoeg speurt
         Van ziekten of mankementen
         Tot zorgen en zonder centen

         Maar daarmee is ons pret heus niet verstoord
         Want ik schreeuw dat we blij zijn, zó, dat iedereen dat hoort
         Maar ik dacht zo, dit is ook wel te zien
         Aan mijn eeuwige glimlach misschien
         Of zou men denken soms
         Wat is dat nu weer voor stoms

         En mochten ze dit bij mij niet zien
         Dan zien ze het bij jou wel prijken
         Want jij bent “mooi” voor tien
         Zodat jij altijd wel met de eer zult strijken
         En zolang jij nog, je mooi wilt maken voor je eigen man
         Zal ik blijven waken, over jou, als het even kan

         Tja, nu zijn we dan vijf jaar getrouwd
         En beiden zijn we nog niet oud
         Dus laten we nu maar naar de vloer toegaan
         Om aldaar aan ’t dansen te slaan
         Maar ontvang eerst nog even dit cadeau
         Wat er in zit zie je zo

         Eén ding is zeker, je mag er niet op kauwen
         Op dit aandenken aan ons vijf jarig trouwen
         En indien je een betere, ofwel een modernere vorm kent
         Dan ben ik niet boos, maar behoort “ruilen” ook tot dit present
         Verder wens ik je een goede nacht
         Schrijver dees die nu naar je lacht

         Luchrista

         “ Het bed “

         Een bed, een bed
         Welk een goddelijk ontwerp
         Je wordt erin wakker en je ploft er weer in

         Een bed, een bed
         Algauw raakt je aan hem gewend
         En lig je in zijn zachte dekens, als wolken zwevend in de lucht

         Een bed, een bed
         Om nooit meer uit te komen
         Hier kan men uren van liggen dromen

         Luchrista

         “ Ik en het bed “

         Overdag sta ik van je te dromen
         ’S-Avonds verlang ik steeds eerder naar jou
         ’S-Morgens wil ik niet meer van je wijken
         In jou voel ik me warm en teder
         Op jou voel ik mij als een veder
         Door jou voel ik mij veilig en beschermd
         Over jou kan ik alleen maar zeggen dat ik van je hou
         Dus lief bed als het even kan blijf dan altijd bij me

         Luchrista

         “ Ik hou van jou “

         Op dit soort mooie dagen waarop de zon zijn warme stralen geeft
         Kom ik tot bezinnen en bedenk dat ik tederheid en liefde krijg
         Van jou, doorspekt met wat romantisch gloed en vol eigen sfeer

         Geen zelfbeklag of medelijden mag jij van mijn zijde horen
         Enkel vrolijkheid en een blij gezicht moet ik jou steeds kunnen tonen
         Waarop wacht ik nog met jou te verblijden

         “Ja, ik hou van jou”

         Zoals men van iedere vrouw zou moeten houden die zoveel om je geeft
         Ook al denk ik dat ze niet altijd het beste voor met me heeft
         Toch deelt ze altijd mijn lief en leed

         De beslissing is gevallen, ik kan al niet meer terug
         Ik zit vast voor lange dagen waarop tijden een eeuwigheid schijnen te lijken
         Geen slechte keus door mij toen eens gemaakt. Hé

         “Ja, ik hou van jou”

         Ik lijk wel knettergek dat ik dit niet van de daken schreeuw
         Maar zoals je weet ligt zulks niet in mijn aard
         Ook al zou de logica hier wat anders over zeggen
         Maar die heeft dan ook kop nog staart

         Er zijn wel mensen die jou steeds hun liefde kunnen wensen
         Toch komt de echte liefde uit het hart
         En heeft vandaar dan ook geen woorden nodig

         “Ja ik hou van jou”

         Het krijgt nu wel een klein begrip en je vraagt je af is dit nog wel waar
         Want een zin met een betekenis is zo gauw gezegd
         Maar een gevoel van liefde dat straal je uit
         Ook zonder woorden of tranen die je hiervoor gebruikt

         Laat vallen alle nare dingen
         Zeker nu je weet hoeveel ik om je geef
         Wat moet ik zonder jou beginnen
         Ik ben maar alleen, bijna héél alleen op deze volle bol

         “Ja, ik hou van jou”

         Welk geluk mag ik beproeven met een vrouw “de ware” zoals jij bent
         Mag ik meer geluk verlangen, zonder mijn kinderen tekort te doen
         De kinderen die jij toch maar ons hebt gebaard
         Ook hiermee vormen wij een gelukkig paar waar wij de vrolijkheid mee delen

         Nog steeds groeien wij dichter naar elkaar
         Terwijl om je heen de paren steeds vaker verdwijnen
         Mag ik dit nu nog even zeggen
         “Weet dat ik van je hou”

         Luchrista

         “Een stap opzij”

         Ik ga voor goud 
         Een stap opzij
         Da´s mij vertrouwd
         En daarom ben ik blij.


         Voor een zoen
         Alleen van jou
         Wil ik alles doen
         Omdat ik van je hou.


         Ondanks alles
         Blijf jij mij trouw
         Daarom is het
         Dat ik van je hou.

         Luchrista 
         “ Jij “

         Jouw lichaam ruikt als een bos vol dennengeur
         Jouw ogen zijn als bloemen vol in knop
         Jouw lippen die zoet zijn gelijk een suikerspin
         Jouw woorden zijn als golven, spartelend over een oceaan

         Met hun eigen diepe betekenis
         Zo diep als de diepste zeeën die bestaan
         Maar ze bewoorden een waarheid
         Een waarheid die door mij gekend wordt met zijn eigen geheimen

         Die gelijk zijn aan de ondoordringbaarheid van de verzengende Sahara
         Oprecht als in de verstikkende hitte
         Jouw woorden, puur en rein
         Zullen voor mij altijd de laatste zijn

         Luchrista

         “Liefste”

         Ik moet je schrijvend deze brief wel overleggen
         Want al pratend komt daar weinig van
         Temeer je dan een hoop niet zal kunnen zeggen
         Door de aanwezigheid van je eigen man
         Nu, reeds vele jaren, ben ik verliefd op jou
         Wat jij echter nooit geworden bent, is mijn vrouw

         “Moeder Tijd”, bepaalde andere dingen
         En gaf ons daarom nog geen ringen
         Toch gaan er maar weinig dagen voorbij
         Waarop ik zit te dromen héél erg vrij
         En ik niet aan jou loop te denken
         Maar aan de liefde die ik jou zou kunnen schenken
         Waarmee wij direct zouden kunnen beginnen
         Jou aanwezigheid maakt mij blij van binnen

         Deze vreugde doet mij goed, da’s zeker
         Mijn hart wordt nu alweer wat weker
         Het wacht op antwoord van zijn stralen
         Zou jij het zijn die dit doet dalen
         Ik kan je haast al niet meer missen
         Mijn liefde is ook niet meer uit te wissen
         Soms zegt men: liefde kent geen grenzen
         Dit is nu iets wat je kunt wensen

         Maar of het uitkomt, is de vraag
         Want doe jij het naar mij ook zo graag
         Hierop kan ik alleen maar hopen
         Totdat jij hier weer komt binnenlopen
         Met een blosje op je wangen
         Zou ik je in mijn armen vangen
         En je kussen zacht en lang
         Op je linker en je rechter wang

         Tussen haakjes, Christa is een fijne meid
         En ik wil haar voor geen ander kwijt
         Maar in deze is zij het die vindt aldus
         Dat ik praten moet met haar zus
         Want met zoveel liefde voor elkander
         Past een “zus” erbij als geen ander
         Zij vindt het ook niet banaal
         Ook ziet zij jou niet als rivaal
         Nee, zij heeft het beste met ons voor
         En laat dan ook mijn verliefdheid door
         Ze vindt het juist héél fijn
         Dat ik op jou verliefd mag zijn
         Dus mocht je het nu eens niet zien zitten
         Schroom dan niet om bij mij te komen pitten

         Ook als je zomaar even langs wilt snellen
         Kun je mij dan altijd bellen
         Want mijn auto staat dan voor jou klaar
         En dan zeg jij gewoon: rijden maar
         Vol ongeduld sta ik te trappen
         En een beetje naar wat lucht te happen
         Zodra de gedachte bij mij bromt
         Dat jij daagjes bij ons komt

         Heb jij nu ook zo’n gevoel van binnen
         Waarop een liefde kan beginnen
         Zoiets van tederheid en plezier
         En de rest geeft je dan geen zier
         Weet dat ik blijven houden zal van jou
         En misschien wordt je ooit nog weleens “mijn” vrouw

         Luchrista






         “Een leien dakje”


         Laat uw gevoelens vanaf heden
         Voor een ieder kenbaar zijn

         Er is niets zo fijn om van te houden
         Als iemand waar je op kunt bouwen

         Velen van ons en dat is heus
         Stoten voor de tweede maal hun neus

         Zij die geven aan de armen
         Mogen ook henzelf wel eens verwarmen

         Als u zegt dat alles van een leien dakje gaat
         Pas dan op dat dit er morgen ook nog staat

         Luchrista





         “Een mooie vrouw”


         Welke wezens willen wat weten
         Van een wijze, krom en kaal
         Zij zal zeker zullen zweven
         Van een liefdevol verhaal

         Vele vrouwen vol van vreugde
         Hebben soms ook dit geluk
         Hopend, huilend, heftig hunkerend
         Houden zij hun voet bij stuk

         Daardoor doen dees dappere daden
         Ook voor velen goeder trouw
         Een en enkel enenmale
         Hulde aan een mooie vrouw

         Luchrista

         “Uitingen”

         Ieder die zich niet mag uiten
         Is een gevangene van zijn omgeving

         Zij die niet daadwerkelijk handelen
         Worden denkers op den duur

         Als het thuis te koud aan het worden is
         Zal men zoeken tot men elders warmte vindt

         Zij die van hun vrienden houden
         Zijn gelukkig met elkaar

         Wie met de liefde van een ander omgaat
         Wordt daarmee ook zelf besmet

         Een geschreven woord zegt bijna net zoveel
         Als de gedachte die erachter zit

         Wie eenmaal zijn geluk gevonden heeft
         Zal hier lang op kunnen teren

         Zoals de regen onze hemel verschoond
         Zo zullen uw tranen uw hart verschonen

         Alle waarden in dit leven
         Zijn helaas van tijdelijke aard

         Schoonheid is gelukkig niet gebonden
         Aan de leeftijd van de mens

         Daar waar liefde in de lucht zit
         Komt de zon de harten binnen

         Luchrista

         “Een huis”

         Een huis, een huis
         Een bundeling van stenen
         Met vieren ging je lenen
         En ieder voelt zich thuis

         Een huis, een huis
         Voor ramen ging je strijden
         Dit was dus even lijden
         En zo heeft het zijn kruis

         Een huis, een huis
         Inmiddels zijn er kinderen
         Dus moet men nu gaan minderen
         Met het gebruiken van ons fornuis

         Een huis, een huis
         Vijf jaren reeds vervlogen
         Elkaar nog steeds gedogen
         Hier woont dus geen gespuis

         Een huis, een huis
         Hoe moet je dit nu vieren
         Vast niet door te klieren
         Of te strooien met wat gruis

         Een huis, een huis
         Hier moet ik het bij laten
         Ik loop nu in de gaten
         Want ik ben die kleine muis

         Luchrista

         “Liefde”

         Liefde is als een vlam
         Omdat ook deze doven kan
         Maar help je hem goed blijven branden
         Dan zul je samen niet gauw stranden
         Dus blijf maar geven om elkaar
         Al lijkt dit voor een ander raar
         Ik geef je hierbij graag een zoen
         Wil jij dit bij mij dan ook nog doen
         Dan doe je mee aan dit geluk
         En gaat dees liefde niet meer stuk

         Luchrista

         “Wij”


         Nu ik deze gedichten dus heb afgekregen
         Kruisen daar alweer onze wegen
         Ik wil wel eens vertellen hoe mij dit smaakt
         Maar ik wil niet dat je hier bang door raakt

         Ik houd nu eenmaal erg veel van jou
         En iedereen die weet dat nou
         Ik hoop alleen maar nu nog even
         Dat jij ook om mij wil geven

         Ik wil je zoenen zacht en teder
         Vol met passie en steeds weder
         Ik wil wel wandelen op het strand
         Samen met jou hand in hand

         En mocht jij echt wat geven ook om mij
         Voel je daarin dan ook in vrij
         Laat mij dan een stukje passie merken
         Waar we samen aan kunnen werken

         Nu wil ik jou alleen nog vragen
         Om dit met mij te wagen
         Zonder je aan mij te moeten binden
         Zouden wij ooit elkaar kunnen vinden

         Wees niet beschaamd of diep gekwetst
         Tot nog toe heb ik niets gezwetst
         Ik zou ook niets willen forceren
         Maar juist zachtjesaan proberen
         Soms heb ik een gevoel van binnen
         Doordat die vlinders in mijn buik beginnen
         Dan ben ik verliefd tot over mijn oren
         En hoop ik dat ik je stem weer eens kan horen

         Zelfs je moeder kan het velen
         Dat ik mijn liefde soms wil delen
         Er bestaat dan ook geen ongerief
         Tussen jou en Christa mijn eigen lief


         Ik wil geen breuk zijn in jou bestaan
         En laat je dan ook rustig aan
         Je leven met je partner delen
         Die wil ik echt niet van je stelen

         Ik vraag alleen genegenheid
         Misschien wil jij daarvan wel wat kwijt
         Ik blijf je zien als een fijne vrouw
         Begrijp mij niet verkeert maar ik houd van jou

         Wees nu niet boos omdat ik dit heb geschreven
         En wijs mij niet af voor de rest van je leven

         Luchrista


         “Het meisje dat niet meer wil”

         Ik wil niet meer, ik wil niet meer
         Ik wil geen moeder wezen
         Ik wil geen luiers iedere keer
         Verschonen moeten alsmaar weer
         Nee nooit meer in mijn leven wil ik dezen
         Ik doe mijn ogen lekker toe
         En zeg alleen dan nog maar, boe.

         Ik wil geen meisje en ook geen zonen
         En ook wil ik geen rode konen
         Ik wil geen timmerman op zolder
         Maar ik wil wel wandelen in de polder
         Ik wil geen bedden meer verschonen
         Ik wil mijn man niet meer belonen
         En naar de kapper eens per maand
         Ook al is dat erg verwaand

         En ik wil nieuwe kleren kopen
         En dan lekker door de plassen lopen
         En ook wil ik schelden tegen iedereen
         En schoppen tegen Henk zijn been
         En ik wil volgende maand pas even
         Weer als een vrouw gaan leven
         Ja, ik wil alleen dat wat niet kan
         En geniet daarvan, en geniet daarvan

         En ik wil hardop kunnen niezen
         En mijn contacten niet verliezen
         En ook wil ik slapen in plantsoenen
         En ik wil mijn vriendje mogen zoenen
         En ik wil met mijn zuster mee
         En ik wil steeds maar zeggen: néé
         En dat is alles wat ik wil
         En als men dat niet aanstaat zeg ik: bil

         Luchrista

         “Het strijdende meisje”

         Er was eens een meisje in het zuiden van het land
         Die had haar hartje aan een ander verpand
         Maar helaas leefde zij niet erg tevree
         En juist hier nu zat haar vriendje mee

         Dus wat kun je doen als je zulks beleefd
         Behalve dan dat je het haar vergeeft
         Je praat en je doet en je helpt haar steeds maar weer
         Totdat het moment komt dat op een keer

         Ze zich ter plekke vervelen gaat
         Aan al dat hopeloos gepraat
         Dan wil ze nergens meer van horen
         En laat zich dan ook niet meer storen

         Verbeten voert zij dan nog strijd
         Tegen de ontstane eenzaamheid
         Nu zal je het wel niet geloven
         Maar ik ging toen juist naar boven

         Ik dacht juist aan die fijne meid
         Hoe raakt zij zo’n situatie nu toch kwijt
         Toen had zij allang de touwtjes weer in handen
         En kreeg zij met ieder weer hechte banden

         Ook met haar vriendje wilde ze weer praten
         Soms loopt dit dan bij de buren in de gaten
         Maar dat is iets waar ik niet zo zwaar aan til
         Zolang jij ook maar van hem houden wil


         En zo liep het dus af met Paula-tje fijn
         Die ook best wel eens iets anders wou zijn
         En mocht je soms denken dit is niet pluis
         Nou dan ga je maar kijken in Hellevoetsluis

         Luchrista

         “Het meisje uit Hellevoetsluis”

         Er was er eens een meisje uit Hellevoetsluis
         Die bleef liever altijd alleen maar binnen in huis
         Zodra ze opstond dan had ze nog pret
         Maar ’s-avonds ging ze al mokkend naar bed

         Mensen om haar heen kon ze niet verdragen
         En dat begon al snel aan haar te knagen
         Haar lieve leventje werd danig verstoord
         Of heb jij dit soms nog niet gehoord

         Nou de buren van de hoek
         Die vinden het alweer oude koek
         En de burgemeester van de stad
         Die is het nu ook meer dan zat

         Op het dorpsplein was er juist veel volk
         Ook het boertje dat daarnet zijn koe nog molk
         Snel liep hij toen ’n trap op naar boven
         En op het balkon begon hij Paula te loven

         En hij verzocht aan iedereen voortaan
         Om wat beter met haar om te gaan
         Ook de kinderen was hij niet vergeten
         En heeft hun het nodige nog verweten

         Nu is er weer rust in Hellevoetsluis
         En alles en ieder is er weer pluis
         Het meisje heeft weer plezier voor tien
         Ga zelf maar eens kijken dan zal je het zien

         Luchrista

         “Vossen toekomst”

         In het huis van de familie Vos
         Daar brak de hel dit weekend los
         Je zal het wel niet willen geloven
         Maar er brandde een taart aan in de oven

         Zomaar een taart voor alle dag
         Of dacht je soms dat dit niet mag
         Nu dan je mag het heus wel weten
         Want hij was om direct op te eten

         Of er een feestje was zal je dan zeggen
         Luister dan probeer ik het je uit te leggen
         Het is niet zomaar even een taart
         Maar eentje met een leuke kaart

         En op die kaart daar staat geschreven
         Wat de familie Vos in de toekomst zal beleven
         Dus nu niet gauw de deur uitstappen
         Dan kan ik je er het volgende van verklappen

         Vanaf morgen zal het anders lopen
         Ze gaan dan leuke dingen kopen
         En ook de kinderen zullen fijn
         Gaan spelen en heel rustig zijn

         En alles gaat zoals het hoort
         Precies zoals het jou bekoort
         Ook in de liefde zal je leven
         Als iemand die veel zal kunnen geven

         Zo ziet hun toekomst er dus uit
         Waarmee ik direct het eind nu inluidt

         Luchrista

         “De familie Vos”

         Heb je het ook gehoord van de familie Vos
         Ze lopen tegenwoordig te wandelen in het bos
         Zomaar te wandelen zonder een reden
         En daarover zijn ze heel erg tevreden

         Misschien zijn ze de bomen wel aan het bewonderen
         Of is dit juist een manier om zich af te zonderen
         Of zou dit nu die therapie juist heten
         Dat zou ik nu best eens willen weten

         Nou ik ben het toen dus wezen vragen
         Aan hun dokter de heer Verhagen
         En die kon mij al snel verklaren
         Dat ze daar veel vaker waren

         Dit waren heus geen vreemde wensen
         Want van dit slag mensen
         Zoals hij mij toen snel al zei
         Had hij nog een hele lange rij

         Het scheen ook te helpen vanwege het riet
         Of je het nu geloven wil of niet
         Bij mensen met een eetlust probleem
         Die waren er daarna snel weer overheen

         Ze kunnen er nu dus weer aan werken
         En dat zal de band alleen versterken
         Ook al kan ik ze misschien nog bijstaan
         Zelf gaan ze er echter al hard tegenaan

         En dit was het verhaal van de familie Vos
         Die liepen te wandelen daar in het bos
         En mocht je daar nu ook lopen misschien
         Dan heb je best kans dat je hun daar zult zien

         Luchrista

         “De markiezin”

         De markiezin van Hellevoetsluis
         Die voelde zich in dit dorp wel thuis
         Ze had een man die werkte bij Shell
         En had twee kinderen, een schattig stel

         Haar leventje ging van een leien dakje
         En de vogeltjes zaten bij haar op een takje
         Het leek voor eeuwig goed te gaan
         En soms zaten ze gezamenlijk onder de maan

         Maar de droom werd plots verstoord
         En er werd niet meer naar elkaar gehoord
         Ze gooiden met woorden en wat al niet meer
         Totdat daar een eind aan kwam al op een keer

         Toen moest ze zoeken al naar een Prins
         Die haar kon helpen enigszins
         En die haar dan brengen kon heel snel
         Naar de goede weg tussen dit stel

         Doordat men een Prins niet zomaar heeft gevonden
         Is ze nu dus naar een specialist gezonden
         Samen praten ze nu van tijd tot tijd
         Totdat de woede in henzelf weer slijt

         Ook de familie bood zich weldra aan
         Maar sommigen ziet ze liever gaan
         Behalve die ene, die blijft hardnekkig komen
         En scheert zich een weg soms door haar dromen

         Al doende komt de Markiezin
         Al snel weer tot bekering in
         En kan ze weer leven als voorheen
         In haar kleurrijk huisje gebouwd van steen

         Luchrista

         “De Vos en zijn streken”

         Een Vos verliest dus nooit zijn streken
         En een Duif die raakt nooit uitgekeken
         Maar het gevaar dat dreigt toch wel
         Dat de Vos de Duif opeet en snel

         Kon ik de Vos het stukje kaas nu maar beloven
         Dat hij onlangs van die raaf nog wou beroven
         Dan had hij misschien zijn handen vol
         En joeg hij mijn Duifje niet zo op hol

         Maar de Vos heel slim vanouds
         Bedacht weer eens iets stouts
         Hij heeft de Duif wat kinderen gegeven
         Waar ze aan vastzit voor haar leven

         Maar de Duif bekend van vrede
         Deed niet voor niets wat forse schrede
         Zodat ze dapper dus de strijd ingaat
         Voordat ze dit toneel verlaat

         Al kibbelend maar telkens weer
         Gingen ze tegen elkaar tekeer
         Maar de Vos en de Duif zijn niet te vangen
         En lieten beiden dus hun staartje hangen

         Ze kochten eieren voor citroenen
         Om zich met elkaar te verzoenen
         En mocht je ze ergens nog zien boeten
         Doe ze dan van mij de groeten

         Luchrista

         “Waarheid”

         Zeven tranen heb ik toen geteld
         Die keer dat jij mij hebt verteld
         Krokodillentranen weliswaar
         Maar ik vind het voor jou even naar

         Paula lief je bent een wonder
         En allang ook heel bijzonder
         Onverzorgd of opgemaakt
         Jij bent er een die altijd smaakt

         Denk dan ook nooit wat zie ik slecht
         Want jij bent nu eenmaal altijd echt
         En al leek je een pompoen
         Dan nog zou ik het met je willen doen

         Luchrista

         “Een periode”

         ‘Vrouwen’, vaak zeggen ze dat dan
         Zijn wezens waar je van houwen kan
         Maar menigeen die dit dan zegt
         Treft het achteraf zeer slecht
         Want je komt soms ook bedrogen uit
         Nog voordat je tot trouwen dan besluit
         Ze zijn gewoon gelijk een man
         Daar trekt toch niemand zich wat van an
         Verliefd zijn kent geen tijd
         Al is het soms een ander waar je dan mee vrijt
         Maar dit kan onze liefde niet doen koken
         Anders hadden we dit wel uitgesproken

         Nee, laat de mens maar schuifelen op z’n tijd
         Voordat hij alleen nog op een houtje bijt
         Dan blijft het geluk vast langer bij
         En voelt men zich ook weer een beetje vrij
         Dan kan men overal weer tegen
         En bewandeld men zijn eigen wegen
         Die dan geplaveid zijn met wat rozen
         Enkel om je nu te laten blozen
         Wat je overigens goed staat op jou toet
         En welke je zo maar houden moet
         Een wezen welk is blond en blauw
         Heeft geen slaag gehad van enen vrouw

         Maar ook een echte man die doet zulks niet
         Misschien een gestoorde waarvan je het niet ziet
         Eenieder die zegt ik houd van jou
         Zegt dit heel vaak tegen een vrouw
         Een man daarentegen wat minder frequent
         Vast omdat je daar een vent voor bent
         Al tranen vangend van het gemoed
         Doe ik vele dingen weer niet goed
         En dus doe jij het stille zwijgen rijzen
         Om maar niet naar mij te hoeven wijzen
         Dat, is de kracht wat vele vrouwen eert
         En hetgeen een man dan ook begeert

         Van twee borsten rond en vol
         Daarvan slaat een man op hol
         Krijgt hij een erectie, dat is zeker
         En wordt zijn hart aldus steeds weker
         De liefde uit het hart zal nu overwinnen
         Waar je telkens weer mee kunt beginnen
         Zo blijft een vriendschap tussen beiden
         Een eeuwigheid te duren zonder lijden
         Vele fases hebben wij reeds bewandeld
         En de band is dan ook vaak behandeld
         Maar telkens zagen wij de verlangens naar elkaar
         Die jij in elk geval kon beantwoorden zowaar

         Ik bezit nog niet die gave die jou onthult reeds lang
         Maar een diep gesprek daarvoor ben ik juist niet bang
         Dat vind ik lekker op z’n tijd
         En kan ik zeggen wat mij spijt
         De waarheid die ik plag te zeggen
         Probeer ik dan zacht uit te leggen
         Jaloezie is een kwaad geweten
         Wat je dan ook snel maar moet vergeten
         Ook al is een ander nog zo mooi
         Zelf zit je in een glazen kooi
         Welke vast niet snel zal breken
         Maar op een goede plek vaak wordt bekeken

         Misschien zul je begrijpen hoe het komt
         Dat soms een liefde plots verstomt
         Hoewel de onze daarentegen
         Door vallen en opstaan is gebleven
         En juist inhoudelijk heel erg veel
         In kracht is toegenomen voor een deel
         Te wijten aan een ander
         En de rest toch door elkander
         Hoe anders kan ik jou mijn lief betuigen
         Dan hierbij voor jou neer te buigen
         En ’n sleutel van het huis te geven
         Met als hoop dat je hier nog heel veel mag beleven

         Samen met je man en kinders
         In een bloementuintje vol met vlinders
         Nu is er dan de tijd gekomen
         Waarvan wij alleen nog konden dromen
         Na zolang nog bij elkaar te zijn
         Zou men willen zingen een refrein
         Zou je willen rondbazuinen in de stad
         Dit is het wel, dit is je dat
         Een huis, een huis, eentje uit zovele
         Geen rode maar ook geen gele
         Nee, een mooie precies zoals ik had gedacht
         Is deze optrek nu geen pracht

         Zo met dat tuintje voor en achter
         Van onszelf zijn wij nu pachter
         Ja, na 15 jaren zo bijeen gebleven
         Konden wij elkander niks beters geven
         Hierin volgt dan hopelijk weer een tijd
         Vol met zelfverzekerdheid
         Zo, hierbij sluit ik dit gedicht
         En kijk ik eenmaal nog naar jouw gezicht
         Een kus plaats ik op je beide wangen
         En met je mond mag je dan de laatste vangen

         Luchrista

         “De ontdekking”



         Nu ben je vast gevorderd in het ontdekken van jezelf je hebt gemerkt hoever een mens kan gaan en daaruit de juiste conclusie getrokken dat er ook een einde moet zijn

         Allang heb jij afgezworen te leven met de ander waarbij de eigen gevoelens te lijden hebben onder de onderdrukking van een vreselijke pijn

         Zij die in de fase zitten van teruggang willen nog maar een ding en dat is de overwinning welke in het vooruitzicht is gesteld na het kwellen van ’t brein

         Géén weet van tevoren wat er hen te wachten staat en zo is het voor ieder een sprong in het duister waar wordt gewerkt aan hernieuwing met de snelheid van een trein

         Zo gek is het dan ook niet indien je hoopt op een goed verloop zonder al te veel bergen te moeten overwinnen welke onherroepbaar zullen eindigen in een woestijn

         Voortvechtend aldus is de enige manier om uit deze nadelige situatie te geraken wat dan moet resulteren in een gevoel jegens jezelf waarvan je zult zeggen, ha fijn

         Luchrista

         “Zuster Betsy”

         Kijk eens op de gang wie daar ging
         Het is de zuster in dat doorschijnend ding
         Haar naam is Betsy zei ze mij
         En iedereen is met haar blij

         Helpen is haar dagelijks werk
         Daardoor worden velen sterk
         Iedere dag weer met volle moed
         Komt ze haar patiënten tegemoet

         Hulpbehoevend komen ze hier binnen
         Ze weet er altijd wel wat mee te beginnen
         Tot op de dag dat ze weer gaan
         En dan kijkt men haar bedankend aan

         Al heeft men nog zo rot gedaan als toen
         Zij blijft lachend bij je staan in haar rode schoen
         Ze knikt en zegt je dan gedag
         En hoopt voor jou dat dit nooit meer wezen mag

         Mocht je dus ooit wat hebben dat zorgen baart
         Ga dan ook naar het ziekenhuis te Slotervaart
         Want daar werkt ze dag en nacht
         Tot er niemand meer over is met een klacht

         Luchrista

         “Zuster”


         Zuster, zuster, wordt er weer geroepen
         Kom nu toch, want ik moet poepen
         Help me nu toch eens, want ik wordt hier gek
         En straks krijg ik ook nog eens een stijve nek

         Hé zeg, kan dat niet een beetje sneller
         Ik druk al uren op die beller
         Ik lig toch niet voor niks te gillen
         Ik krijg die broek niet over mijn eigen billen

         Zuster, zuster, u kwam onlangs toch nog vragen
         Of er voor mij nog reden zijn tot klagen
         Nou de ‘koffie’ stelt mij zeer teleur
         De Directie krijgt hem wel en wij alleen de geur

         Ik wil niet dit, ik wil niet dat
         En ik wil al helemaal niet plat
         Ik wil gewoon weer taartjes eten
         En mijn oefeningen snel vergeten

         Zuster, zuster, mijn fles is weer eens leeg
         Waarom is het dat die dokter zweeg
         Waarom lig ik nu plotseling alleen
         Moet ik nu echt weer door die operatie heen

         Maar de zuster die helpt je dan weer plassen
         En zal ook je bibs nog even wassen
         Nou uw temp en pols zijn weer oké
         Dus met u valt het best wel mee


         Zuster, zuster, wil je ook mijn haar nog even kammen
         Straks komen er nogal wat oude vlammen
         En dan zie ik er weer wat beter uit
         Misschien dat Dirkje nog wel naar me fluit

         Nou zuster, mag ik dan nu mijn ogen dichtdoen
         Dan krijg je morgen van mij nog wel een zoen
         Want met al die zorgen was ik best wel blij
         Dus als ik eenmaal weg ben denk dan ook nog eens aan mij

         Luchrista


         “Vrijbrief”


         Zoals je weet heb ik je lief
         Toch is hier mijn afscheidsbrief
         Ik zie namelijk geen alternatief
         Wel blijf je in mijn fotoarchief

         Ik ben naar jou veel te defensief
         Hierdoor geraak ik dan depressief
         Mijn daad is dan ook demonstratief
         Een scheiding wordt nu definitief

         Ik schonk een ring, jou exclusief
         Maar deze gift werd nooit effectief
         Je raakte niet plots explosief
         Mogelijk ben je nog niet zo expressief

         Ik was gewoon te inactief
         Ook mijn penis gedroeg zich improductief
         Liet ik mijn gevoel maar instinctief
         Dan waren wij nu misschien intensief

         Zo geraak je misschien nog inventief
         Zoals zovaak geef ik het initiatief
         Gedroeg jij je nu ook nog impulsief
         Dan was deze liefde mogelijk inclusief

         Jij bent zeker niet onattractief
         En dit bekijk ik zeer objectief
         Mijn gevoel blijkt vaak oversensitief
         Wat nu dus uitpakt als zeer ongerief


         En werd jij nu nog maar overactief
         Gaf mij bijvoorbeeld maar een ontslagbrief
         Dan was er tenminste nog enig offensief
         En werd dit niet gezien als onsportief
         Nu ben je dus wel heel passief
         Toch blijf jij telkens positief
         Ik daarentegen blijf te primitief
         Zou ik moeten vragen naar jou prijstarief

         Werd jij nu maar plots reactief
         En geraakte jij hierdoor maar repressief
         Misschien werd onze verhouding dan relatief
         En mogelijk zelfs weer reproductief

         Tot nu was ik met vrouwen selectief
         En kwam ik hierdoor successief
         Door wilde fantasieën speculatief
         In hemelen waar ik kon blijven suggestief

         Nog immer wacht ik op jou tegenoffensief
         Waarin zit naar ik hoop wat toekomstperspectief
         En hierdoor ons fysiek brengt tot wat tentatief
         Waarna men mij wel weer verslijten zal als tepeldief

         Ook door jou voel ik mij immer nog erg vief
         Wellicht dat mijn fallus zich dan soms verhief
         Ik eindig mijn avances graag met een vaderlief
         Maar hoop nu liever op een vrij(e)brief

         Luchrista


         “Tobbe”


         Tobbe, tobbe, tobbe
         Dan pijnig je de geest
         Ook Sint heeft daar soms last van
         Als hij een van mijn gedichten leest

         Tobbe, tobbe, tobbe
         Frustrerend heen en weer
         Zal die trein nu nog wel komen
         Of vergeet hij ons dit keer

         Tobbe, tobbe, tobbe
         Een andere nu dit keer
         Zo een waar je schoon in wordt
         Maar de aanzet doet zo zeer

         Tobbe, tobbe, tobbe
         Is wat je vrouw nu doet
         Steeds moet ze jou hierheen sturen
         En dat is eigenlijk niet goed

         Tobbe, tobbe, tobbe
         Krijg je van mij cadeau
         Zodat je zelf mag gaan bepalen
         Wanneer je baden gaat of zo

         Tobbe, tobbe, tobbe
         Hier nog een goede raad
         Laat als het even kan, je tobbe in je tobbe
         Zodra je baden gaat

         P.S.

         O ja, nu zal je wel weer tobbe
         Omdat je nog geen cadeautje hebt
         Hier moet je in de tuin dan maar naar zoeken
         Iets waar jij best vreugd in schept

         Over tuinieren zal je vast niet tobbe
         Maar mocht je daar niet vinden wat je vroeg
         Tob dan niet langer over je tobbe
         Maar kijk dan maar eens in die hoek, doeg.

         Luchrista


         “Een vrouw”


         Een vrouw een vrouw
         Verblijd vaak vele mensen
         Vervult ook nog hun wensen
         En houd daarbij van jou

         Een vrouw een vrouw
         Maakt schoon op alle dagen
         Maar nooit hoor je ze klagen
         Zo blijft ze lang in touw

         Een vrouw een vrouw
         Die regelt de familiezaken
         Moet ook nog snel die jurk afmaken
         Zo loopt haar kind niet in de kou

         Een vrouw een vrouw
         Begint al vroeg te gapen
         Maar kan nog net niet slapen
         Want Pa is bezig met de binnenbouw

         Een vrouw een vrouw
         Wil niet alleen maar thuis gaan zitten
         Zal nu dus eerst d’r haar ontklitten
         En gaat dan pas naar het concertgebouw

         Een vrouw een vrouw
         Doet buiten alle zaken
         Ook nog snel een cursus maken
         Voor haar eigen heropbouw


         Een vrouw een vrouw
         Verliefd kan zij ook wezen
         Geen tijd om nog te lezen
         Maar nooit is zij ontrouw

         Een vrouw een vrouw
         Wil vrijheid best bezitten
         Totdat ze hem ziet zitten
         Zweert daarna pas voor eeuwig trouw

         Luchrista


         “Schoonzus”

         Een zus, een zus
         Dat is soms knap vervelend
         Die zijn soms te bevelend

         Een zus, een zus
         Die heb je soms gekregen
         Dat houd je ook niet tegen

         Een zus, een zus
         Je moet het ermee doen
         Dus geef haar maar een zoen

         En zo is ook mijn schone zus
         Daar wil ik best mee rommelen
         Waarschijnlijk wordt het schommelen


         Luchrista

         “Vrouwen”

         Vrouwen willen best wel kinderen
         Zolang ze maar niet hinderen
         Willen graag winkelen voor hun plezier
         En niet voor het kopen van wc-papier
         Willen ook best strijken
         Om dan met hun man te prijken
         Willen praten hele nachten
         En willen naar liefde blijven smachten
         Willen mooi zijn voor het leven
         Iets wat ik hun niet kan geven
         Willen wandelen in groene wouden
         Hierdoor blijf ik van ze houden

         Luchrista

         “Lieve vriendin”

         Met de dag ga ik meer om jou geven
         En wil ik dit ook met jou beleven
         Maar zolang we nog niet echt tezamen zijn
         Doet mij dit toch een beetje pijn

         Om dit kleine leed ietwat te verlichten
         Schrijf ik naar jou deze gedichten
         En als ik nu nog wat blijf wachten
         Kom jij misschien op lieve gedachten

         Voorlopig moet ik (wij) het stellen met fragmenten
         Die gelukkig zijn ontstaan door evenementen
         Zoals nu er zijn de Kerstmisdagen
         Waarop wij ons samen kunnen wagen

         Laat mij je hierbij persoonlijk trachten
         De inhoud te geven van de Kerstgedachten
         De wens dat het je in de toekomst beter gaat
         En dat al het negatieve jou hierbij verlaat

         En houd jij echt zoals je zegt ook wat van mij
         Geef mij dan een extra kus als dank voor deze broche erbij

         Luchrista

         “Een Blijvertje”

         Nee, ik kan je niet vergeten
         Ja, ik heb het echt getracht
         Wat jij dus van mij moet weten
         Is dat ik weer op je wacht

         Kun jij mij nu nog vergeven
         Dat ik denken blijf aan jou
         Jouw aanwezigheid doet mij leven
         Het is daarom dat ik van je hou

         Met een kus geef ik te kennen
         Dat ik meer wil dan alleen
         Jou wat plagen en verwennen
         Daar kan ik nu niet meer omheen

         Luchrista

         “Berenliefde”

         Heb je het al gehoord dat Lucas heel even
         Maar niet wist wat hij zijn liefje kon geven
         Hij heeft het al geprobeerd met meerdere bloemen
         Maar ook hierdoor ging zij niet harder zoemen

         Toen dacht hij met ringen haar hartje te winnen
         Maar al wat zij deed was doorgaan met spinnen
         Ook het geven van oorbellen boden geen relaas
         Want die stonden haar volgens d’r eega zo dwaas

         Ten einde raad na zo vaak falen
         Wilde hij er een specialiste bij gaan halen
         Totdat er een lichtje bij hem ging branden
         Wat hem bij jou toen deed belanden

         Hij pakte dus op de telefoon
         En vroeg aan jou toen heel gewoon
         Zeg me wat jij van mij wil krijgen
         Waarmee ik in liefde bij jou kan stijgen

         Na een fijn gesprek hoe jij je voelde
         Kwam je aan waarop ik doelde
         Liet jij mij delen in een geheim
         Dat jou Berenliefde dus moest zijn

         En zo komt op jou borst nu dus een beer
         Vind je dat geen hele eer
         Zoals je ziet is hij klein en teer
         Prik maar niet te hard want dat doet zeer

         Luchrista

         “Een alledaagse dag”


         Hebben jullie al geheurd
         Wat er in Julianadorp is gebeurd
         Let maar eens op want er is wat mis
         En dat brengt alleen maar droefenis

         Plotseling op een doordeweekse dag
         Was daar het einde van al het gelach
         En was het begrip voor elkaar verdwenen
         Zomaar gesmolten als sneeuw tussen m’n tenen

         En hoe men ook ging praten, schreeuwen of janken
         Er kwamen helaas geen betere klanken
         Uiteindelijk is iedereen toen gaan slapen
         Daardoor viel alles niet meer zo in de gaten

         En de volgende dag was men weer behulpzaam
         Jaaa, je zag ze zelfs alweer samen gaan
         Gewoon weer als vrienden onder elkaar
         En daarmee waren dan de problemen klaar

         Nu sta ik hier toch maar even bij stil
         Want dit ging eigenlijk niet zoals ik het wil
         Ik vond dat ik wat recht te zette had
         En daarvoor wende ik mij dus tot de stad

         Daar zocht ik lange tijd naar een kleine gift
         Welke ik uiteindelijk vond vlakbij de lift
         Ondanks alle aanwezige slechte tijden
         Hoop ik jou hiermee te verblijden

         Tijdens Kerstmis kun je ze gebruiken
         Ze vallen wel op al kun je ze niet ruiken
         Ook willen ze graag hangen de hele dag maar door
         Het liefst eentje links en eentje aan je rechteroor

         En loop je dan nog steeds te kniezen
         Nou dan pak ik toch gewoon mijn biezen
         Mijn laarzen, m’n das en me wolle wante
         En dan ga ik gewoonweg naar me tante


         Daar krijg ik snoep en warme chocolade
         Want daar weten ze van geen kwade
         En mag het nu dan vrede wezen
         Dan kan ik eindelijk mijn boek weer lezen

         Luchrista


         “De Berenkolder”


         Heb je al gehoord van dat meisje uit de polder
         Die heeft zomaar ineens de berenkolder
         Opgelopen toen ze stond op die brug
         En nu komt ze hierop nooit meer terug

         Het is zielig voor zo’n meid nietwaar
         Alle beren staan nu voor haar klaar
         En zij maar broodjes smeren heel de dag
         En dat is ongeveer alles wat ze nu nog mag

         Nou ik zei het pas nog tegen mevrouw Verzagen
         Bij ons thuis hoeven wij gelukkig niet te klagen
         Daar gaat het leven van een leien dakje
         En eten we alles behalve een prakje

         Maar bij de buren van dat meisje de familie van der Grind
         Hebben ze de laatste tijd toch zo’n last van hun eigen kind
         Dat wil maar niet gaan slapen ’s-avonds na half acht
         Het lijkt warempel wel alsof hij op de beren wacht

         En nu ik dit bericht zo heb vernomen
         Kan ik begrijpen hoe een en ander is gekomen
         Je zou zo ’s-nachts maar beren horen grommen
         Nou dan zou je zelf ook wel anders brommen

         Maar mevrouw de Vos kwam met uitleg aandragen
         Al die verhalen waren alleen maar om te plagen
         Ze wou wel eens zien hoe de mensen konden schrikken
         Als ze weer eens over een ander moesten klikken

         En dokter Dwaas van driehoog op de hoek
         Doet nu bij elke beer een onderzoek
         En daarnet heeft hij me nog verteld
         Hoe het nu met beren is gesteld

         Hun vacht was schoon en hun hartje vol met leven
         Hetgeen ze o zo graag aan mij zouden willen geven
         En zolang iemand maar goed voor ze zou zorgen
         Dan komt er altijd wel weer een nieuwe morgen


         Ze zaten net nog in een rijtje op het plankje van m’n bed
         Op precies dezelfde plaats waar ik ze gisteren heb neergezet
         Hieraan kun je dus wel merken dat het troetelberen zijn
         Die gewoon zitten te lummelen in de najaar’s zonneschijn

         Kijk nu eens in de berenbox heel gauw
         Daar ligt er eentje helemaal voor jou
         Vind je het ook niet lief en juist heel eigen
         Om een beertje van je goede vriend te krijgen

         Luchrista



         “Kantoor”

         Ook dit eigen kantoor
         Dat dient ervoor
         Om echt te gaan presteren

         Met drie man sterk
         Nu aan het werk
         Om klanten te adviseren

         Een fijne tijd
         Gewenst hoor meid
         Dit plantje zal je motiveren

         Luchrista

         “Fijne tijd”

         Je gaat nu starten met drie man
         En die kunnen er wat van
         Om gezamenlijk iets nieuws te bouwen

         Je hebt nu weken achtereen geleerd
         Zodat je de stof nu goed beheerd
         Dit geeft je erg veel zelfvertrouwen

         Ik wil je fijne tijden wensen
         Samen met je medemensen
         Zo nu mag je je presentje openvouwen

         Luchrista



         “Drie personen”

         Een plantje voor drie personen
         Om hun zo alvast wat te belonen

         Voor hun durf en zelfvertrouwen
         In ’t onbekende dat zij gaan bouwen

         Hopende dat zij zullen slagen
         In de hierna komende dagen

         Luchrista

         “Geveld”

         Hier lig jij dan
         Geveld voor even
         Niet dat jij niets meer kan
         Maar dit veranderd wel jou leven.

         Je zal geschrokken zijn op dat moment
         Zag ook je eind wat nader
         Toch moet je blijven knokken vent
         Je blijft tenslotte Vader.

         Een tijd van rust is nu gekomen
         Je deelt je leven anders in
         Een nieuw dieet is meegenomen
         Verlies je ook je onderkin.

         Wij allen voelen met je mee
         En denken niet aan het funeste
         Ook al wonen wij ver weg aan zee
         Wij hopen op het beste.

         Luchrista

         “Ontdek jezelf”

         Nu ben je vast gevorderd in het ontdekken van jezelf, je hebt gemerkt hoever een mens kan gaan en daaruit de juis¬te conclusie getrokken dat er ook een einde moet zijn.

         Zij die in de fase zitten van teruggang willen nog maar één ding en dat is de overwinning welke in het vooruitzicht is gesteld na het kwellen van 't brein.

         Géén, weet van tevoren wat er hen te wachten staat en zo is het voor ieder een sprong in het duister waar wordt ge¬werkt aan hernieuwing met de snelheid van een trein.

         Zo gek is het dan ook niet indien je hoopt op een goed verloop zonder al te veel bergen te moeten overwinnen welke onherroepbaar zullen eindigen in een woestijn.

         Voortvechtend aldus, is de e¬nige manier om uit deze na¬delige situatie te geraken wat dan moet resulteren in 'n gevoel jegens jezelf waar ¬je van zult zeggen, ha fijn.

         Geef nog steeds de hoop niet op ook, al is de toekomst donker, maar tracht zo snel mogelijk het licht te ont¬dekken dat ook voor jouw zijn stralen schijnt.

         Zie de zon ze gaat weer schijnen, dus de Lente is in zicht, hierdoor zijn we vaker buiten met een lachje op ’t gezicht, pro¬fi¬teer hier dan ook van voor je eigen ¬welzijn

         Kom kijk nu niet zo somber zie het nou maar vrolijk in, alle nare dingen zijn verge¬ten fijne komen er voor te¬rug laat me je dit nu zeggen denk maar aan een harle¬kijn.

         Zie ik je nu al lachen met een kuiltje in je wang of hoor ik je soms zeggen daar¬voor ben ik te bang, kom, kom je zult wel beter weten laat vreugde zijn als medicijn.

         Hieraan moet je nu gevolg gaan geven dit is wat je kan, laat dan ieder ook maar even  verdwalen in zijn eigen tang, beklim nu nog deze ladder en geef jezelf 'n kort ter¬mijn

         Ja heus dan kom je weer tot leven en zal je weer gaan geven om alle dingen om je heen waar je nu van gru¬welt
         Ook al is het maar voor even en zo wordt ’t zeker ook weer ¬fijn.

         Misschien voel je nu wat drang om al schrijvend wat te zeggen, laat je dan niet stoppen door een angst die je zou kunnen missen zoals een soort van zadelpijn.

         Je weet ik vind je teder en lief ook op zijn tijd, hier¬door weet ik ook met zekerheid jij bent een sterke meid, wat nu nog rest is stellig een lange weg van minnepijn.

         Maar wees getroost in de gedachte dat ik er dan zal zijn, daar waar jij steeds terecht kunt al was het maar voor schijn, wanneer wij toe¬vallig samen mochten zijn.

         Luchrista

         “40 jaar geworden”

         Ben je net geboren
         Dan vindt men je een poepie
         En toen je vijf jaar was geworden
         Kreeg je van je eerste vriend een snoepie

         Met tien jaar heb jij inmiddels uitgesproken
         Of jij ooit nog wordt een knappe bol
         Als de vijftien jaren daar zijn aangebroken
         Speelt de pubertijd bij jou een grote rol

         Na twintig lentes moet jij je gaan gedragen
         Als een heel volwassen vrouw
         Bij vijfentwintig jaar hoefde jij niks meer te vragen
         En zweer jij als Vos het eeuwig trouw

         Op je dertigste verjaardag heb jij reeds een kind
         Waar je natuurlijk zeer veel van houd
         Maar na vijfendertig jaren zeer bemind
         Voel jij je nu plotseling héél oud

         Dan is daar de veertig en het is geen schijn
         Een nieuw leven komt je nu tegemoet
         Inmiddels ben jij weer een Duyvestyn
         Ik ben benieuwd wat jij in de toekomst doet

         Luchrista

         “Vriend”


         Een lieve vriend
         Is hij die met je griend
         Die luistert naar jou klagen
         Maar de inhoud niet zal vragen
         Die paraat staat elke keer
         Ook al doet zijn hartje zeer.

         Luchrista

         “Zorg”

         Pijn, opnieuw beleeft
         Hoop, die jij niet opgeeft
         Zorg, die je aan jezelf moet geven
         Blijdschap, van mij je hele leven

         Luchrista

         “Poepie”

         Ik wilde eerst nog naar jou komen
         Maar dit vindt jij vast niet goed
         Dus blijf ik hier maar liggen dromen
         Met jou foto op mijn snoet

         Proost,  enne...  Sterkte

         Luchrista

         " Tijd "

         Tijd .....,

         Een mensen leven duurt maar kort
         Ook wanneer je op je brommer snort
         Het veroorzaakt geestelijke pijn
         Als je weer moet wachten op de trein

         Doet ook vele wonden helen
         Die je opliep bij jou liefdesspelen
         Maar het ergste is wel dit
         Dat je héél snel alweer zonder kinderen zit

         Niets of niemand kan de tijd doen stoppen
         Er is ook nergens waar je aan kunt kloppen
         Juist in deze tijd heb ik behoefte aan wat uren
         Om zomaar naar de sterren te kunnen turen

         Och, kon ik de tijd maar vangen in een doosje
         Dan kon ik weer eens alles doen voor een poosje
         Daarom zou ik dan ook willen wensen
         Betere 'tijden' voor alle mensen

         Want tijd, dat raken we heel gauw kwijt
         En dat is wat mij steeds weer spijt
         Voor je het weet dan ben je koud
         En wellicht voel jij je nu al oud

         Zo gaat ze dan naar de peuterschool toe
         En wordt van dat leren best nog wel moe
         Wat jaartjes verder pak ik weer op de draad
         Op het moment dat zij juist de deur dichtslaat

         We vergeten zo snèl hetgeen we beloven
         Het gaat ook zo vlug tijdens het spelen hierboven
         Laten we eens kijken hoe het haar op school vergaat
         Of ben ik daarvoor nu alweer te laat

         Uche, uche, die brommer die stinkt
         Hoorde je ook dat haar wensje niet klinkt
         We nemen een sprong van enkele jaren
         Pa zit stil voor zich uit te staren
         En voordat je het weet ben je 18 jaar verder

         Luchrista

         “Droom”


         Onlangs liet ik mijn gedachten gaan

         Hoe zou het zijn als jij naast mij zou staan

         Het deed mijn hart veel sneller kloppen

         En wilde pas na lange stoppen

         Nog steeds wil ik `broederliefde` maar  niet uiten

         Want mijn ware liefde kan ik niet stuiten

         Ik blijf jou liefde nu echt voelen

         Mag ik in jou schoot een tijdje kroelen

         Ik blijf volharden in mijn droom

         En houd mijn wensen nog in toom


         Luchrista

         “Teruggeven”


         Oorbellen, bloemen en knuffels, moesten jou verwennen

         Zo wilde ik jou wat dieper leren kennen.

         Gedichtjes, om mijn liefde te uiten

         Ik zou niet willen dat je mij uit zou sluiten.

         Maar wat rest mij nog jou te bewegen

         Om mij "wat " liefde terug te geven?


         Luchrista

         “Een traan”


         Ja, ik voel mij best genomen

         Omdat jij niet bent gekomen

         Nu jij het zover hebt laten gaan

         Rest mij alleen nog maar een traan!


         Luchrista

         “Hartendief”

         Een standvastige vrouw zegt: "Ik"
         Terwijl ze van romantiek het meeste houd
         Zij rijdt het liefst in een Chevrolet Van
         Omdat ze overtuigd is dat deze haar wel past
         Het woord dat ze niet gebruikt is "mijn"
         Hierdoor vindt iedereen haar lief
         Zo'n echte vrouw nu dat ben jij
         Mijn kleine hartendief!

         Luchrista

         “Verjaardag”

         Hier is een leuk klein beertje
         Met twee kleine oogjes en een steertje
         Vind je hem niet net een heertje

         Hij zit te rusten in z'n mandje
         Gelukkig is hij geen olifantje
         Anders had je nu een gebroken randje

         In elk oor draagt hij een belletje
         Deze moeten straks door jouw lelletje
         Het lijkt zowaar een spelletje

         Het plateau dat wil niet wijken
         Hier staat het heertje op te prijken
         En maar hopen dat hij wat wil lijken

         Dit was voor jouw verjaardag
         Zie ik nu een blije lach
         Dan hoop ik dat je mij nu mag

         En om te bedanken als fatsoen
         Wil jij vast wel het volgende doen
         Om mij te geven een dikke zoen.

         Luchrista

         “Ik”


         Rennend door wat zware tijden
         Waarin ik steeds opnieuw moet lijden
         Onophoudelijk doorkruist dit weer mijn baan
         Die ik destijds ben aangegaan

         Strevend naar een andere ik
         Dat is hetgeen waar ik op mik
         Daar heb ik best wel veel voor nodig
         Maar het is dan ook niet overbodig

         Daarom startte ik met nieuwe dingen
         Ik zat daar echt niet om te springen
         Maar zo moest ik mijzelf opnieuw ontdekken
         Dat was wat ik eruit moest trekken

         Ik vocht en grauwde om mij heen
         En nam zowaar ook elke steen
         Geen weg was nog te moeilijk om te nemen
         Ook al waren er soms best problemen

         Ik had bijvoorbeeld nog een man
         Die nu niet bij me slapen kan
         Wilde ik daar nog wel mee door
         Soms stel ik mij wel eens anders voor

         Een vriend loopt ook steeds op mijn weg
         Maar tot nog toe heeft hij pech
         Want telkens laat ik weer niet van mij horen
         En daar zal hij zich nu wel wat aan storen


         Maar hij weet wel dat ik van hem hou
         Tenslotte ben ik ook een vrouw
         Ik laat hem later wel eens weten
         Hoe ik mijzelf heb vastgebeten

         Want nu kan ik de vruchten plukken
         En laat mij niet meer onderdrukken
         Ik heb bewezen waarvoor ik sta
         En heet van nu af aan weer "PAULA"

         Luchrista 


         “Klaarstaan”


         Laat mij je toevertrouwen
         Dat ik van je blijf houden
         Dat ik klaar sta om je op te vangen
         Dat ik doe wat je van mij zou verlangen

         Mocht je slapen willen ver
         Zoek dan alleen maar naar mijn ster
         Die laat ik schijnen voor jou dag en nacht
         Tot het moment waarop ik wacht

         Weet dat er hier een huis klaar staat voor jou
         Gedekt met lakens en dekens tegen de kou
         Het is maar een kleine stap om nu te nemen
         Maar dan verlies jij wel al jou problemen



         Luchrista

         “Al 30 jaar gezocht”

         Jij bent lief en voor heel even
         Denk ik dan weer fijn te leven
         Maar door toedoen steeds ontstaan
         Stuur jij mij dan weer de laan
         Wil jij mij dan echt graag kwijt
         Gaat jou hart dan nooit eens wijd

         Oud of is het Nieuw begonnen
         Het nieuwe jaar is onbezonnen
         Reeds 30 jaren zijn passé
         Toch heb ik daar geen vrede mee
         Je merkt vast dat ik naar je staar
         Daarom zijn wij nog niet klaar
         Een lange tijd is reeds voorafgegaan
         En pratend wil ik verder met je gaan

         Maar alleen als jij dit ook zou willen
         Want jij zou mijn honger kunnen stillen
         Dus verlangend naar een welgemeende zoen
         Waar jij nu wat aan zou kunnen doen
         Stel ik jou voor om naderbij te komen
         En je door niets te laten schromen
         Want tederheid van jou ontvangen
         Doet mij branden van verlangen

         Liefs

         Luchrista

         “Uit je bol”

         Vernieuwend en toch fijn dat jij weer wat minder jong zal zijn
         Maar ook rijper en geïnspireerd doordat jij veel hebt bijgeleerd

         Je bent gekwetst, vernederd, gebruikt en ook ontslagen
         Maar uit alle ellende wist jij weer op te dagen

         Nu ben je geliefd, verliefd soms op z’n tijd
         Maar je verleden raak je nooit meer kwijt

         Nog even zal je leven moeilijk zijn
         Maar later komt de zonneschijn

         Houd dus nog even vol
         Straks kun je uit je bol

         Neem initiatief
         Kus me lief

         Luchrista

         "Hoe lang mag liefde duren”


         30 jaar is het nu geleden
         Nog ben ik blij dat wij het deden
         De benadering misschien wat knullig
         Maar ik voelde mij beslist niet lullig
         Onze liefde was dan ook snel beklonken
         Mijn hartje kon je horen bonken
         Al viel een keuze maken zwaar
         Zag ik daarin geen gevaar

         Nog steeds houd ik vele malen
         Zonder ook maar eens te falen
         Innig en met een diep respect
         Van jou die onze kinderen hebt verwekt
         Ik kan hierbij alleen maar hopen
         Dat ik jou niet voor de voeten heb gelopen
         En dat ik je heb kunnen eren
         Door hetgeen ik van jou heb willen leren

         Zie jij kans op nog zo’n lange tijd
         Of krijg je bij deze al alsnog spijt
         Geef jij ons minder dan een tien
         Maar blijk je dus niet uitgezien
         Durf jij het erop te wagen
         Door mij opnieuw te vragen
         Een nieuwe tijdperk in te gaan
         Om deze weg dan in te slaan

         Zo kunnen wij vast nog uren praten
         En dan dit feestje nimmer verlaten
         Maar dat loopt wel in de gaten
         Want we zijn al dikke maten
         Dus zullen wij dat dan maar laten
         Het zal ons ooit wel baten
         En niemand zal ons haten
         Als wij nu dan legen de vaten

         Ik hoop hierbij en zonder kwalen
         Opnieuw een wit voetje bij jou te halen
         Want ik denk niet dat jij zal balen
         Als ik mijn emoties probeer uit te stralen

         Zullen wij hierop dan klinken met champagne
         En aldus besluiten zonder franje
         Tenslotte zijn wij niet van oranje
         Met deze nieuwe bellen an je

         Luchrista


         “Als je lief je leven is je lief voor even”

         Ik sta hier maar voor even
         Ik ben ook net gestart
         En zou jij voelen nu mijn hart
         Dan was dit vast niet koud
         Ik ben al bijna oud

         Door jou warmte voel ik me leven
         En dacht ik gisteren aan jou zoen
         Die zou ik zo weer over willen doen
         Voel jij dat ik van je houd
         Ik ben al bijna oud

         Ik wil al 30 jaar mijn liefde geven
         Dan wens ik vlinders in jou buik
         En gekleurde bloemen een hele struik
         Of ben ik nu erg stout
         Ik ben al bijna oud

         Laat mijn hart in jou voor even
         En misschien dat ik het dán zal wagen
         Om jou een knuffel te durven vragen
         Doe ik nu wat fout
         Ik ben al bijna oud

         Luchrista

         “Oud & Nieuw”


         Oud jaar, dat is de dag
         Waarop je een gokje wagen mag.

         De laatste keer doe je slechte dingen
         Waarop je je in het Nieuwe jaar kunt gaan bezinnen.

         Goede dingen neemt men zich dan voor
         In het nieuwe jaar gaat men hiermee door.

         Na het lange wachten op de klok
         Schieten we de raketjes van hun stok.

         Maar eerst gaan wij elkaar nog kussen
         Pas daarna mogen jullie met het vuurwerk klussen.

         Luchrista

         “Beste kind”

         Hier spreekt jou goede vrind
         Die jou allang bemind
         Van ver ben ik gekomen
         Heb jij over mij al liggen dromen
         Over hoe deze avond bijvoorbeeld lopen zal
         Wordt het een pop of geeft het een knal
         Dat blijft voor jou de grote vraag
         En mijn Pieten die werken erg traag
         Daarom duurt het allemaal zo lang
         Maar wees voor hun maar niet zo bang
         Ze zijn heel lief en reuze blij
         En ze werken allemaal voor mij

         Dus de cadeautjes komen best op tijd
         Maar soms raakt er wel eens eentje kwijt
         Dit was met jou present dus ook gebeurt
         Zo hebben we de hele middag naar dat ding gespeurd
         Op zolder in de kast en achter het gordijn
         Maar daar bleek het ook al niet te zijn
         Zelfs onder het kleed heb ik even gekeken
         Maar daar lag alleen stof zo dik als een deken
         Hoe kon het gebeuren want het was niet groot
         Het schoot mij te binnen toen ik mijn ogen sloot

         Ik heb zelf geholpen met in te pakken
         En nu staan hier een heleboel zakken
         En weet ik echt niet meer exact
         In welke ik hem heb gekwakt
         Maar om ze nu allemaal overhoop te halen
         Vind ik echt om van te balen
         Dus geef ik je hierbij maar een nieuw kadoo
         Hopelijk ben je tevreden zo
         Misschien duikt die ander dan later nog wel op
         En anders was het gewoonweg een flop
         Beleef nog maar veel plezier vandaag
         En krijg niet een te groot stuk in je kraag

         Luchrista

         “Beste Alice”

         Ik beschouw je nu als mijn vriendin
         Gingen de pepernoten er allemaal lekker in
         Je taak voor mij heb jij volbracht
         Maar hoop dat jij ook nu nog lacht

         Je beloofde kadoo ligt hier op de zolder
         Je moet weten Piet had weer een kolder
         Ik moest zonodig praten met verstand
         En jou uiteindelijk geven deze hand

         Nou heb je gezien waartoe dat leidt
         Je eigen ik ben je nog steeds niet kwijt
         Misschien ben je wat vuiler nu geworden
         Met pepernotenzeep zal dit wel schoner worden

         De volharding heb jij goed doorstaan
         Jou pakje heb ik door de schoorsteen gedaan
         Ga hem nu maar halen snel
         In de garage achter het bed daar vindt je hem wel

         Ik dacht dat je kamer dit wel kon gebruiken
         Ik vond dit onlangs tussen de struiken
         Vind je het echter toch maar gek
         Denk dan maar een gegeven paard kijk je ook niet in de bek

         Luchrista

         “Spanje”

         5 December 1992     Julianadorp

         Lieve Alice.

         Beste meid, hoor mij eens aan
         Voor jou heb ik een verrassing staan
         Lang moest ik denken voor dit geschenk
         Maar plots was het er zomaar in een wenk
         0 ja, mijn deugnietpiet zit vol met streken
         Laat dit dan ook klinken als waarschuwingsteken
         Een gewaarschuwde meid die telt voor twee
         Dus zit er uiteindelijk maar niet zo mee

         Ik was dus in Spanje bij een vriend op bezoek
         En was in gedachten bij snoepgoed en koek
         Tot Pedro mijn vriend wat onhandigjes deed
         Hij viel bij de lunch uit over het kleed
         In zijn vlucht botste hij tegen de tafelrand aan
         En liet daar geen kopje of potje meer op staan
         Hij belandde uiteindelijk tussen kaas en de stroop
         En keek pas weer op toen de jam van hem droop

         Ik kon het niet helpen, maar 'k had grote schik
         Kreeg dan ook te maken met een langdurige hik
         Bij thuiskomst zag hoofdpiet direct dat er iets was
         Alsof hij de pret in mijn ogen echt las
         Ik moest dan ook alles vertellen zowaar
         En was daar nog maar net aan mee klaar
         Toen mijn deugnietpiet kwam met zijn aparte idee
         Maar ik zat daar uiteindelijk wel een beetje mee.

         Jij vindt het vast niet leuk, wat ik je niet verwijt
         Omdat jij al zoveel hebt meegemaakt de laatste tijd
         Zoals je beslommeringen op de school
         En het kijken naar je popidool
         Je best te doen om te halen hoge punten
         Of met jou gevoelens lopen te stunten
         Hoe gaat het eigenlijk met de vaat
         Maken je zusters je niet te kwaad

         Heb je al een baantje kunnen krijgen
         Denk niet al te vaak alleen aan je eigen
         Krijg je ook nog een cadeau bij broertje Jan
         Heb je voor jou toekomst al een goed bekeken plan
         Kun je met je ouders komen op één lijn
         Doet het toegeven van je fouten weleens pijn
         En in de laatste plaats, ja ik word haast loco
         Je verkering die weer uit is, met ene Joco.

         Zo had ik ja gezegd, voor ik het wist
         Later pas begreep ik deugnietpiet's zijn list
         Maar toen was het al te laat om te stoppen
         Ik hoorde wegdraagpiet al op jou deurtje kloppen
         Dus heb ik het hierbij maar gelaten
         Anders werd jij misschien wakker van ons praten
         Hopelijk heb je hieraan toch plezier
         En wens ik je de rest van mijn verjaardag veel vertier

         Luchrista


         “Lieve dame”


         Hoor mij aan,
         En laat jou gevoelens even gaan.
         Sta even open voor dit gedicht,
         En sla het op het einde pas weer dicht.

         Een brief heb ik jou al vaak gegeven,
         Dus dacht ik, hiermee stop ik nu maar even.
         Ditkeer moet ik met wat komen,
         Waar 'mijn vriendin' mee weg kan dromen.

         Daarom deze "lopende Man ",
         Waarmee je jou favorieten draaien kan.
         Ik geef je hierbij nog een hint,
         In de hoop dat je mij op het einde ietsjes meer bemint.

         Nog steeds ben jij niet voldoende vrij,
         Zet alle dingen toch eens opzij.
         Geniet vandaag met volle teugen,
         Dan zal dat gevoel je lange heugen.

         Een lach, een traan, laat hen maar gaan
         Als jij wilt, kun je er tegenaan,
         Je hoeft ze niet te remmen.
         Jij valt dan niet te temmen.

         Zodra jij voelt een vaag gemis,
         Weet dan, dat één vriend daar altijd is.
         Wel honderd kussen wil ik je geven,
         Als ik daarmee plezier breng in jou leven.


         Liefste

         Ik ben aan het eind van dit gedicht,
         Ben jij al ietsje meer voor mij gezwicht?
         Ik vond deze ”liefdesverklaring” wel origineel,
         Hopelijk wordt het jou nu niet teveel.

         Heb nog maar lang plezier van je lopende man,
         Ik eindig nu met heel veel kusjes dan.


         Luchrista


         “Afscheidsbrief”


         Nu ik voorgoed de dienst zal gaan verlaten
         Waarin ik niemand ben gaan haten
         Weet dan dat in de tijd die nu reeds achterligt 
         Ik het vanzelfsprekend vind mijn plicht
         Mijn werk tot de laatste dag toe te voltooien
         En zal ik niet met modder gooien
         Ook heb ik tevens maar besloten
         Het daarna pas te gaan verstoten

         Graag zou ik u ook nog laten horen
         Niet dat u zich daaraan hoeft te storen
         Maar ik wou graag vertellen wat mij is overkomen
         Hoe men mijn vrijheid en blijheid heeft ontnomen
         Want een weekje thuis kon ik niet krijgen.
         Nee, in Engeland moest ik blijven
         Toen mijn “Allereerst” op aarde kwam
         Tja, dan voel je je pas lam

         En wat dacht u van die malen
         Dat ik mijn verjaardag niet kon halen
         Danwel andere feestelijke dagen
         Omdat ik me dan weer op zee moest wagen
         Maar de Marine had ook zijn goede kanten
         Ook al wist je niet van wanten
         Je had met zekerheid een vaste baan
         Want niemand stuurt je uit de laan

         Ook geen slecht salaris in dees zware tijd
         En tevens cruises varen, wereldwijd
         Maar of je dat ook krijgt in 't burgerleven
         Ja, die vraag die blijft wel even
         Want je moet wel vechten en blijven knokken
         Om een verhoging uit te lokken
         Maar voor het veranderen van mijn baan
         Niet wetende hoe of waar ik heen moet gaan
         En zelfs al ben ik dan een vlegel
         Al was het alleen maar voor de “volgende regel”
         Is het toch de moeite waard
         Dat dit persoontje niet meer vaart !

         Luchrista


         “Barney”

         Ieder jaar weer vanuit Spanje met de boot
         Zit ik met mijn werphengel op mijn schoot
         Ik haal die beestjes er dan snel uit
         En Piet die bakt ze dan voor mij in de kajuit

         Maar soms gaat het niet zoals het hoort
         Dan zit er een potvis aan mijn koord
         Ik schreeuw dan potdomme-nonderju
         Zo’n vis is te groot voor ons pannetje met boterjus

         Dit maak jij natuurlijk nooit mee
         Want jij vist toch niet op zee
         Jij blijft liever op het land
         Met je hengeltje aan de waterkant

         Maar binnenkort vriezen de sloten dicht
         En dan zit je met een sip gezicht
         Om dit te voorkomen heb ik daar wat op gevonden
         En voor jou een eigen slootje bijeen gebonden

         Het water is niet zout maar zoet
         Dit is wat je vroeg dus dat zit wel goed
         Nu genoeg van al dat visserslatijn
         Hiermee eindig ik mijn natte refrein

         Luchrista

         “Weer”

         Hoor de wind eens ruisen
         Hij doet de zee weer bruisen
         Hij houdt de schepen aan de kant
         En jaagt de mensen van het strand

         Jammer van die vrije dag
         Nu ik wéér geen zandbank zag
         Ik kon me daar, zo op verheugen
         Maar nu blijkt dit slechts een leugen

         Het had best anders kunnen wezen
         Heb ik de voorspelling dan zo slecht gelezen
         Hittegolf gaf hij toch door
         Of kwam dat, omdat Nederland verloor

         Zal ik nu wel of niet naar ’t zuiden gaan
         Daar komt het mooie weer toch steeds vandaan
         Nee, ik zie het komend weekend tegemoet
         Dat doet me voorlopig ook wel goed

         Luchrista

         “Geduld”

         O, plotseling chagrijn
         O, nieuwkomende pijn
         Waaraan heb ik jou te danken
         Dat ik nu zo veel moet janken

         Heel mijn leven kwam ik jou niet tegen
         Nu pas besef ik deze zegen
         Nu pas dringt het langzaam tot mij door
         Dat ik mij wel degelijk aan dingen stoor

         Nee ik kan er ditkeer niet omheen
         Maar ik wil het wel graag doen alleen
         Ook wil ik jou hierdoor dan niet verliezen
         Dus hoop ik dat jij voor mij blijft kiezen

         Heb wat geduld en ook jij zal merken
         Dat ik mijzelf uiteindelijk kan sterken
         Dat ik kan overwinnen elk probleem
         En zo mijn lichaam zijn pijn ontneem

         Luchrista

         “Wachten”

         Zie haar zitten op de rand
         Nee nog net niet door de zon verbrand
         Geduldig wachtend op die heer
         Gebeurt dit eindelijk ook ’n keer

         Een kwartier nog maar te gaan
         Zal ik blijven zitten of gaan staan
         Ik hoop wel dat hij direct zal komen
         Want in de zon zit ik hier flink te stomen

         Kijk eens naar mijn rood gezicht
         Vallen plots mijn ogen dicht
         Ik ga hem toch maar halen nu
         Het duurt me net te lang, aju

         Luchrista

         “Paula Lief”

         Hartelijk gefeliciteerd
         Deze moeder- en dochterberen
         Geef ik je omdat ik jou wil eren
         Omdat ik blijvend van je houd aldus
         Krijg ik hiervoor vast van jou een kus
         Maar stel je in mij iets meer belang
         Dan krijg ik vast een zoen op mijn linker- en mijn rechterwang

         Luchrista

         “Lieve Pauline”

         Gelukkig kreeg ik een kleine hint
         Van een bijzonder aardig kind
         Zodat ik op tijd nog wist
         Wat jij nu zoal nog mist

         Geen kraan, geen spel of poederdoos
         Geen krokodillentranen en ook geen roos
         Maar iets waar jij veel plezier aan zult beleven
         Omdat jij het vaker zal gebruiken dan heel even

         De kleur is bruin
         Toch is het geen ruin
         Maar ook zo’n paard
         Heeft tenslotte geen baard

         Toch is het iets dierlijks
         Dus niet om van te snoepen
         En ja, het is wel echt
         Dat mag dan wel gezegd

         Het kan open en het kan ook dicht
         Er dreigt gevaar als het op je nachtkastje ligt
         Pas dus maar op en laat het niet alleen
         Dan kun je nog maanden overal met hem heen

         Luchrista

         ”Blij van binnen”

         Daar wij jullie héél erg mogen
         En het tweemaal moeten pogen
         Durven wij het wel te wagen
         Jullie op ons feest te vragen

         Het maakt ons dan ook blij van binnen
         Om opnieuw die nacht te overwinnen
         Als jullie komen op ons feest
         Waar jullie al eens zijn geweest

         Maar wanneer zullen jullie nu wel vragen
         Moeten wij ons op uw verjaardag wagen
         Wel de laatste dag van deze maand
         Worden jullie dan plots vermaand

         Omdat wij veel om jullie geven
         Hopen wij dat jullie meebeleven
         Het feest dat binnenkort gaat komen
         Waar jullie al eerder aan hebben deelgenomen

         Best willen wij hierbij bekennen
         Dat wij jullie graag willen verwennen
         Dit omdat wij veel om jullie geven
         Dus laten wij dit samen dan beleven

         Luchrista

         “Laat hen die je achterlaat niet in het ongewisse”

         Bij het leven hoort het overlijden
         Hoe graag je dit ook wilt vermijden
         Een zekerheid voor iedereen
         Daar kan niemand meer omheen

         Maar hoe vaak gebeurt het niet
         Dat het allemaal niet geschied
         Zoals de overledene het graag zou willen
         Daar mag je best wat zwaar aan tillen

         Zou het niet veel makkelijker wezen
         Indien je die wens alleen maar hoeft te lezen
         Zodat zij die hier over moeten bedissen
         Alleen de juiste dingen zullen beslissen

         Iedereen vond dit een goed idee
         Wij deden er dan ook wat mee
         En zo ontstond het boekje Ter Afsluiting
         Voor het noteren van jou Wilsuiting

         Luchrista

         “KS Troopers”

         Wij collega’s van hierbinnen
         Wisten niet wat te beginnen
         Kregen lekkers en een boek
         En ook voor jou was er zulke koek

         Nu nog een idee hoe dit naar jou te geraken
         Onze hersens begonnen flink te kraken
         Plots was daar een lumineus idee
         En daar waren we zeer tevreden mee

         We hebben hier nog wat doosjes staan
         Daar zullen ze wel mee weg kunnen gaan
         En zo gezegd is zo gegaan
         We pakten dit gezamenlijk aan

         Nu nog even dit gedicht erbij
         Dan kan het snel bij de post in de rij
         We wensen jullie nog een gezellige dag
         En hopen dat er ook voor jou een cadeautje wezen mag

         Luchrista

         “Juanita ”

         Zie haar staan daar op de markt
         Gezellig tussen al die kramen
         Verkoopt zij drop en chocola
         En snoepjes met de smaak van bramen

         Elke keer is zij paraat
         Met dikke trui en rode blos
         Zij zal geen weekje overslaan
         Vol moed gaat zij er steeds op los

         Ze vindt het heerlijk om te kunnen doen
         Ze zal ook lang nog blijven
         Ze heeft voor iedereen een praatje klaar
         En vertrekt pas weer na vijven

         Zo ziet haar zaterdag eruit
         Je mocht het eens willen weten
         Voor inkopen heeft zij nu geen tijd
         Dit moet ze voor vandaag vergeten

         Zij blijft er vrolijk onder
         Dat is van het grootst belang
         Want zo kan ze verder blijven gaan
         Nog heel haar leven lang

         Luchrista

         “Mis”

         Lieve meid
         Het volgende moet ik even kwijt
         Je zal nu dan vast wel weten
         Dat ik je niet meer kan vergeten
         Mag ik daarom dinsdag bij je komen
         Ik heb hier bewust voor vrijgenomen

         Kan ik je eindelijk misschien
         Na zo’n lange tijd weer eens zien
         Steeds kwam er wel weer wat tussen
         Zal ik je dan nooit meer kunnen kussen
         Of komt het allemaal op den duur wel goed
         Al weten we nog niet volledig hoe dat moet

         En mag ik je dan geven een roos
         Of een presentje uit een kleine doos
         Of ontraad je mij dit net als toen
         Opnieuw en mag ik het helemaal niet doen
         Maar laat jij mij staan in onzekerheid
         Nu blijkt de kloof tussen ons te wijd

         Luchrista

         “Verliefd”

         Ik hou van jou
         Ik zeg dit gauw
         Maar ik meen het echt
         Zo, ik heb het maar gezegd

         Luchrista

         “Hoop”


         Nu al maanden niets vernomen
         Ook een brief zag ik niet komen
         Maar treurend, wachtend op elkander
         Kwam daar zo opeens een ander
         Niet van uiterlijk ontdaan
         Maar juist het innerlijk bestaan
         Guitig, jolig, hoopvol voort
         Is dat nu niet zoals het hoort
         Is de hoop dan toch aanwezig
         Of ben ik zelf alleen weer bezig

         Luchrista

         “Vriend”

         Wat heerlijk is zo’n dag waarop je zeggen kan
         Te zijn gedreven naar een plek waarop
         Je samenkomt om liefde aan elkaar te geven
         O wat fijn dat ik jou vriend mag zijn

         Kan er dan niet vaker een gelegenheidje zijn
         Waarom wij samen zullen komen en oprecht
         En zonder schijn onze wegen laten kruisen
         Zodat opnieuw ik blij mag zijn jou vriend te wezen

         Tart maar weer ons pril geluk door niet te reageren
         Al was het maar een ogenblik dan nog
         Zou ik vereren het moment waarop jij zei
         Als vriend wil ik je wel ontberen

         Luchrista

         “Heerlijk hebben wij gegeten”

         Langzaam drong het tot ons door
         De zomer is nu echt begonnen
         Vanuit de tuin keek ik omhoog
         De zon kwam weer achter de wolken voor

         Snel die planten uit de hal
         En ook de vissen niet vergeten
         Ik schrok toen er plots iets was bewogen
         Het bleek een kikker bij de waterval

         De buurvrouw had een goed idee
         Snel in shirt en korte broek
         Genieten van de eerste stralen
         En straks de barbecue na de thee

         Nog snel een rondje fietsen meid
         Dacht Fayla en ging een blokje om
         De buurjonen in tranen latend
         Want hij was zijn fietsje kwijt

         Al mijmerend deze avond de koffie maar gezet
         Ik merkte na de eerste slok dat mijn huid wat trok
         Heb ik dan toch de zon weer op mijn hoofd gehad
         Morgen maar wat beter opgelet

         Luchrista

         “Liefde”

         Liefde is als een vlam
         Omdat ook deze doven kan
         Maar help je hem goed blijven branden
         Dan zul je samen niet gauw stranden
         Dus blijf maar geven om elkaar
         Al lijkt dit voor een ander raar
         Ik geef je hierbij graag een zoen
         Wil jij dit ook bij mij nog doen
         Dan doe je mee aan dit geluk
         En gaat dees liefde niet meer stuk

         Luchrista

         “Blij”

         Al kom je morgen of vandaag
         Ik zie je alle dagen even graag
         Wil je houden ook van mij
         Dat zal mij maken heel erg blij

         Luchrista

         “Passie”

         Pierewaaien op het strand
         Wil ik met jou hand in hand
         Ik wil je kussen zacht en teder
         Vol met passie en steeds weder

         Luchrista

         “Een v(r)ouw”

         Een vrouw, een vrouw
         Je ziet ze alle dagen
         Je hoort ze soms ook klagen
         Maar verder zijn ze trouw

         Een vrouw, een vrouw
         De schoonheid is een eerste
         Emoties doen het zeerste
         En slapen doet ze gauw

         Een vrouw, een vrouw
         Veel liefde gaat naar kinderen
         Al zullen deze hinderen
         Ze geeft ze nooit een douw

         Een vrouw, een vrouw
         Zo loop ik vaak te denken
         Wat zal ik haar nu schenken
         Een hartje zonder vouw?

         Luchrista

         “Een nieuwe vrouw”

         Een vrouw is niet geboren
         om alleen een man te gaan bekoren
         Ook wil zij best eens op z’n tijd
         dat een ander haar verblijd
         Doet dit geval zich dan ook voor
         laat haar dan maar lopen hoor
         Al ras zul je dan bemerken
         dat de liefde zal versterken
         Ja, het leven gaat aldus maar door
         geef hieraan dan ook gehoor
         Een nieuwe vrouw is zo ontstaan
         en daarmee mag je dan weer gaan

         Luchrista

         “Houden van”

         Als mijn dromen konden praten
         Zouden de vlinders uit mijn buik jou kunnen zeggen
         Hoeveel ik van je hou

         Met innige knuffel
         Jouw

         Luchrista

         “Een vlammetje dat dooft”

         Nu eens geen Valentijn hart maar een eindebrief

         Jij vondt mij maar een opdringerig manneke ooit
         Die zijn huidige relatie te grabbel gooit
         Ja ik had Liefde voor meerdere vrouwen
         En ben misschien teveel op mijn eigen element gaan bouwen

         Maar Hartstocht / liefde is bevorderlijk voor de gezondheid
         Een strijd die naarmate je ouder word berust op een feit
         En het aanmaken van Endorfine en Fenylethylamine werken hieraan mee
         Dat ik daaraan kon deelnemen leek mij toch een heerlijk idee
         Niet alleen bewegen maakt je blij (zie het boek hoe wordt ik honderd) terstond
         Maar als je blij bent maak je endorfine aan, wat jou lichaam ten goede komt
         Een goed wapen tegen eenzaamheid en verval op oude dag
         Een strijd welke wordt aangespannen tegen de vergrijzing zonder lach
         Als je 100 wilt worden moet je dus blij door het leven gaan
         Dus bezig zijn met dingen die jou blij maken laten begaan
         Mij maakte het blij jou te zoenen en te knuffelen en je lichaam te voelen
         En ging ik er mogelijk per abuis vanuit dat ik jou hiermee ook kon verkoelen
         Zie het als een oerinstinct van overwinning van een vrouw
         Genieten van een lichaam waarvan ik hou

         Dit heb ik jou niet kunnen bieden
         Mijn bourgondisch leven liet dit geschieden
         Maar wat ik wel heb kunnen geven was een Hart vol warme deunen
         Een schouder waar jij altijd op kon leunen
         Een deur die altijd open stond,
         En waar je een rijkelijk tafel in de morgen vond
         Een huis om te overleven,
         Bijna een halve eeuw heb ik hier gehoor aan gegeven
         Spanning geeft dus endorfine vrij en maakt je dus gelukkig
         En het stofje Fenylethylamine maakt je blij in plaats van nukkig
         Daar heb ik die halve eeuw dus aan gewerkt
         In de hoop dat ook jij dit had gemerkt
         Het opdringerig manneke laat de moed nu varen
         En rest hem slechts naar zijn liefdevol bestaan te staren
         Maar nu de vlam gedoofd is straal ik dit niet meer uit
         Daar ik nu enkel op een weerstand stuit
         Ik wilde niet wéten dat jij me ként
         Maar wilde het voelen dat je bij me bent
         Daarom zeg ik stop en doe dus niet meer mee
         Misschien ben jij daarna wel tevree
         Er is geen ruimte meer voor vlinderkriebels in mijn beleid
         Of een hart dat vlamt in jou aanwezigheid
         Daar is het nu wel mee gedaan
         Ik wens jou een volgend halve eeuw een fijn bestaan.

         Luchrista

         “De Grasspriet”

         Lang heb ik je gemist in vol ornaat
         Tot je dan echt weer voor me staat
         Als je er niet bent wil ik je graag strelen
         En ben je er wel durf ik dat niet te delen
         Maar nu zijn we dan weer saam
         Zegt de grasspriet tegen de cyclaam

         Luchrista

         “Duf”

         Duf op late tijden.
         Gesleep met tassen is een lijden.
         Kleren zijn wel leuk om in te struinen
         Maar ook zo lastig om ze op te ruimen

         Gereed om wat voor die ander te doen
         Regelmatig moeite met de poen
         Met de snelheid van een biet
         Of ik hem nu halen kan of niet

         Een ons erbij valt geheid verkeerd
         Dat heb ik nu inmiddels wel geleerd
         Gesprekken gaan van een leien dakje
         Geleerdheid niet altijd op zijn gemakje

         Luchrista

         “Lieve moeder Christa”

         Mijn vrouw heeft jou al eerder horen klagen
         Dat het zo koud is tijdens deze winterdagen
         Ook zij heeft daar last van waar wij wonen
         Maar laatst was zij helemaal in de bonen
         Er stond een relatiegeschenk zo voor haar deur
         Nadat ze dit paste kreeg ze meteen een kleur

         Nu wil het zo dat de volgende dag
         Er opnieuw zo’n zelfde pakketje lag
         En bekend met het rillen en beven
         Wil zij jou daarom dit tweede pakje geven
         In de hoop dat dit jou net zo zal behagen
         Waardoor jij wat dat betreft niet meer zult klagen

         De kerstman/vrouw

         Luchrista

         “Liefste”

         “Liefste”, dat is zo’n mooi woord
         ik zou willen dat iedereen het hoort
         het is een gepassioneerd gevoel
         waarbij iedereen weet wat ik bedoel

         Maar het is alleen bestemt voor jou
         de vrouw waar ik zoveel van hou
         ik kan het haast niet anders zeggen
         het is ook moeilijk uit te leggen

         Maar mij geeft het een warm gevoel
         En dat is nu wat ik bedoel

         Luchrista

         “		“

         Met jou zou ik een morgen
         best eens samen wakker worden
         Ik ben zoals bekend gek op jou
         en wil dat graag zo houden.

         Ik vind je lief
         en ook nog knap
         Maar weet niet zeker
         of ik dit wel mag

         Ik hou van je ♥♥♥
         en daarom geef ik jou een zoen.
         Ook wil ik jou wat geven
         en hoop je voor mij te winnen
         met dit tijdschrift als cadeau

         xxx

         Luchrista

         “Schat”

         Ver hier vandaan, in een groot maar zanderig land, 
         staan de bomen heen en weer te wiegen door de wind.
         Een mistral vanuit het zuiden doet zijn intocht.
         En gelukkig is het al na tienen zodat ik wakker ben, 
         want dit is de mooiste wind die je in ons land kunt beleven.
         Hij pakt je vast met zijn wiebelige tengels en rukt en trekt 
         maar doet dit met een tederheid die je weg doet zwijmelen in de dag.

         Langzaam raak je in een roes, 
         een pad waarop je dromen gaat en alles schijnt te kunnen.
         Het is heerlijk om eens mee te maken dat er zoveel goeds is om ons heen.
         Alleen we zien het niet, maar deze wind opent ook jou snel de ogen.
         Je kunt er alles bij geloven en je voelt het door je hele lijf.
         Je angsten verdwijnen en maken plaats voor gevoelens die je nooit voor mogelijk had gehouden.
         Mijn vriend (de lieve schat) heeft mij hier op gewezen en nog ben ik hem daar dankbaar voor.
         Want als ik toen niet had gereageerd had ik dit heerlijke gevoel nooit kunnen ontdekken.

         Luchrista

         “Valentijnsdag”

         Op Valentijnsdag is het gewoon dat je verliefd bent
         Dus doe ik mijn woordje over liefde zoals jij mij kent
         Dit fijne gevoel heb je misschien maar eens in het jaar
         Anderen hebben deze tinteling gewoonweg altijd wel klaar
         Ikzelf behoor gelukkig tot deze laatste groep
         En doe, telkens als ik jou zie, daarop weer een beroep

         Zoals je nu wel weet ben ik wat verliefd op jou
         En dat is niet niks in een winter met deze kou
         Maar gelukkig krijg ik daarvan een warm gevoel
         En duurt het dan nog even voordat ik weer afkoel
         Wel wil ik je dan het liefst een knuffel geven
         Ook al was het maar voor even

         In plaats daarvan kijk ik naar jou foto op mijn bureau
         En zat hierdoor te denken aan mijn gegeven kadoo
         De tekst daarbij heb ik niet op rijm gegeven
         Ik wilde jou deze wat later doen laten beleven
         Het ging mij meer om het kadoo aan jou
         En dat ik dan “Ik houd van jou” ook zeggen zou

         Mijn hartje begint opnieuw te bonken
         En daarmee is mijn liefde voor jou beklonken
         Ik, ga een fijne dag tegemoet
         En loop de hele dag met een glimlach op mijn snoet
         Misschien dat jij met Valentijn mij hier ook in kent
         En gun je mij dan ook zo’n klein moment
         Ik geef je alvast een DIKKE zoen
         En hoop dat we dat nog heel vaak mogen doen.
         Liefs ♥♥♥
         Luchrista

         “Poepie”

         Pijn, opnieuw beleeft
         Hoop, welke jij niet opgeeft
         Zorg, die je aan jezelf moet geven
         Blijdschap, van mij je hele leven


         Luchrista





         ”Ik ben blij met jou”

         Wordt jij nog wel blij
         met een Valentijn van mij?
         Ach lief Valentijntje, ik waag het er maar op
         En stuur jou deze regels als versje hardop

         Een vis is blij met water
         Een trein met een station
         Een dorpje met een Pater
         Een ijscoman met zon
         Een koning met zijn onderdanen
         Een zwerver met zijn bedelnap
         Een aapje met bananen
         Een clowntje met een grap

         Een bloem is blij met bijtjes
         Een hondje met een been
         Een kip is blij met eitjes
         Een baby met een speen
         Een plant is blij met regen
         Een Eskimo met kou
         Een ridder met zijn degen
         En ik, ben blij met j..

         Luchrista


         “Sara”

         Zo …., nog maar héél even
         De uren tot middernacht zijn zó voorbij
         Maar daarna kan ik echt beginnen
         Met een nieuwe fase in mijn leven

         Veel heb ik nu al ondernomen
         En passant ook gekke dingen tussendoor gedaan
         Ik vraag me af of in die nieuwe fase
         Daar nog wel ruimte voor zal bestaan

         Velen zeggen mij dat ik nu pas zal gaan leven
         Heb ik vragen, wensen of zal het zijn zoals het is
         Ach ja,  50, als je het haalt ben je gerust
         Ik zelf ben me daar niet zo van bewust

         Misschien komt “Sara” straks nog op bezoek
         Zal ik gauw wat thee gaan zetten
         Een appeltaartje bakken
         Of houd ze niet zo van die koek

         Ach wat zou het, het is me om het even
         Ik ga ervoor met volle moed
         Wat ik zie, kom ik vanzelf wel tegen
         Hopla, hierbij zet ik vast mijn eerste voet

         Dan kan ik vast wat terug gaan kijken
         Naar de goede jaren, met tijd vol vreugde en inhoudelijk beleven
         Samen met mijn kinderen waar ik veel van houd
         En misschien …, word ik met mijn kleinkinderen wel oud

         Luchrista






         “Herfst”

         Soms waait de wind hard om je oren
         En valt er werkelijk niets te horen
         Dan vallen de bladeren uit de bomen
         Zo is de herfst weer in het land gekomen

         We kunnen weer volop genieten van al die kleuren
         Een wandeling door het bos staat zo te gebeuren
         Nu de zon wat laat op gang komt kijken
         Begint de pracht pas echt te lijken

         En zo heeft de herfst zich weer aangemeld
         En de dagen tot de winter zijn geteld
         Maar voordat het dan weer zover is
         Wil ik nog even vertellen dat ik je mis

         Kusjes
         Luchrista

         “Mooie Vrouw”



         Ik wandel doelloos op het strand
         Probeer de zee te mijden langs de waterkant
         Ik kijk nietszeggend naar mijn linkerhand
         Daar ligt een zeester op een hoopje zand
         Langzaam kruipt hij over mijn hand
         Als plots hij afstapt van de rand

         Met mijn vingertop raak ik hem nog aan
         En laat hem daarna langzaam verder gaan
         Traag probeer ik weer te staan
         Ik kijk omhoog en zie een wapperende vaan
         Wat surfers bepalen hiermee hun baan
         Om de golven klievend te doorstaan

         Het is dat moment dat ik denk aan jou
         Zo’n eerlijk, mooie, lief en pure vrouw
         Die hartverwarmend is, verzachtend, lief en trouw
         Met borsten die ik graag omvouw
         Jouw knuffel verdrijft voorgoed de kou
         Ons samenzijn is waar ik van hou

         Maar door de wind werd ik zoeven
         Naar een restaurant op dit strand gedreven
         En liet mij bij de open haard heel even
         De chocolade op mijn lippen kleven
         Welke de ober mij net had gegeven
         Daarmee voelde ik mijzelf weer zweven


         Naar buiten turend zag ik een luchtballon
         Die dwarrelde neer op een oranje pion
         Welke was neergezet bij een lege ton
         Zo is het dat mijn herfstdag dus begon
         Het is niet dat ik dit zelf verzon
         Maar wel de dag die ik dus overwon

         Nog even bleef ik in gedachten hangen
         Hoe ik de wens toch zou kunnen vangen
         Dat wij raakten onze wangen
         Durf ik te vragen dit verlangen
         En zo overzag ik mijn belangen
         Terwijl ik mijn jas vast los had omgehangen

         Een rode blos zit op mijn toet
         Ik geef de ober nog een groet
         Eigenlijk zit het ‘m in wat je doet
         Daarmee houd ik mijzelf maar zoet
         Misschien dat jij weet hoe het moet
         Dan voelt het mogelijk pas echt goed

         Ik koester ieder moment vandaar
         Dat ik moet denken aan jou wilde haar
         Het volgend weerzien staat al klaar
         Misschien raak ik een gevoelige snaar
         Of vindt je mij hiermee maar raar
         Dan laat ik het verder maar dit jaar

         Prettige feestdagen
         Je lieve vriend    

         Luchrista


         “O Herfst”

         Ik vind je lief
         De zomer is alweer voorbij
         Flitst er door mijn hoofd
         Terwijl ik kijk over een prachtige hei
         De mist heeft met zijn prachtige deken de zon gedoofd
         Er lopen nog schapen door het laatste koren
         Ze zijn alvast voor het laatst geschoren
         Ik kan wel blijven kijken naar de herfst met die prachtige kleuren
         …..

         Luchrista

         “Vrouwtje Lief”

         Ik zou je borsten willen strelen
         Jou fijne lichaamsgeur besnuffelen
         En nog dit jaar willen knuffelen
         Maar bovenal gesprekken met je delen

         Ik wil ook weten wat jou bezighoud
         Hoe jij het vindt om nu oma te zijn
         Vindt jij zo’n dreumes ook niet fijn
         En ook jou werk laat mij niet koud

         Komt dit alles soms omdat ik van jou houd

         Luchrista

         “De Roos”

         Lieve Gerda, doe je ogen even dicht
         Dan vertel ik jou een klein gedicht
         Je bent zo mooi, om wie je bent
         Het maakt me blij dat jij mij kent

         Zo liefdevol is een Valentijnsdag
         Dan laat je merken dat je haar echt mag.
         Dus zal ik een roos gaan plukken.
         Ik pluk, ik pluk, Yes!!, het zal mij lukken!

         of niet... 
         Dan heb ik pas verdriet.
         Zij is op mij,
         Mooi nu ben ik weer blij.
         Wel, niet, wel, niet,

         Nog maar 7 blaadjes in het verschiet
         Kom op nu, Snel!
         Wel, niet, wel
         Ik moet het weten, hup vooruit!!
         Nee hè, hij komt niet uit!!!

         Ik ben nu echt, echt, echt heel BOOS!
         Nou ja, dan pluk ik wel een andere Roos

         Jou Valentijn

         Luchrista

         “Mooi Mens”

         He, mooi mens
         Met je glinsterende ogen
         En je licht getinte haar
         Je rank gevormde leden
         Brengen je lach bijzonder waar

         Ha, mooi mens
         Jou genegenheid is groot
         Zo zacht jij kijkt naar alle mensen
         Jou warme inborst doet mij smelten
         Dit soort liefde zou ik ieder wensen

         Ho, mooi mens
         Een liefdevolle aanraking zal ik lang heugen
         Jou ondeugende uitstraling is waar ik voor val
         Mijn dromen geven slechts het ideale beeld
         Van de kussen in een groot getal

         Hu, mooi mens
         Ik heb je erg gemogen
         En ben daar niet mee klaar
         Ik wil nog meer besteden
         Aan gevoelens voor elkaar

         Dus, mooi mens
         Wordt mijn contact door jou gedogen
         Of zeg jij mij bedaar

         Luchrista

         “Dwalen”

         Ga je mee dwalen
         De weg zal zich dan vanzelf bepalen
         Er is geen echt houvast
         De weg leidt mij te pas en soms onpas
         Ook leidt hij door diepe dalen
         En ontstaan er de mooiste verhalen

         Dwalen over een mooie weg
         Waar kom ik nu toch weer terecht
         De weg lijkt nu wel dood te lopen
         Opeens liggen daar zoveel zanderige hopen
         Dwalen, ik weet niet welke richting ik moet gaan
         Welke afslag ik maar in zal slaan
         Gaat er iemand nog met mij mee
         Of ben ik mijn eigen gids en voel mij heerlijk hier aan zee

         Tranen, ik voel ze af en toe toch komen
         Dwalen... Soms zie ik geen weg meer door al die bomen
         De rotonde, ik durf er niet vanaf
         Zal ik... Zal ik links of toch maar weer rechtsaf
         Maar weet je, dwalen is geen richting op zichzelf
         Het bepalen gaat vanzelf
         En verdwalen, zal ik heus niet doen
         Waar ik ook maar heb gelopen, ik zal het ook zo weer overdoen
         Deze mooie reis, ik loop hem nu te voet
         Met heel veel hoop en heel veel moed!
         Ik zal dwalen en ik zal draaien
         Tot de hanen in de ochtend kraaien

         Luchrista

         “Liefste”

         Nederig vraag ik om een pak slaag
         Als ik de volgende uitspraken waag
         Hartstocht / liefde is bevorderlijk voor de gezondheid
         Een strijd die naarmate je ouder wordt berust op een feit

         Je hoeft hierdoor niet een relatie als geliefde te hanteren
         Het is genoeg om elkaar hier in te leren
         Ik heb Liefde voor meer dan een vrouw
         En ieder is op de hoogte en laat mijn gevoelens naar jou

         Als je 100 wilt worden moet je wel blij door het leven gaan
         En de dingen die jou blij maken dus laten begaan
         Mij maakte het blij te genieten van de Persoon en haar lichaam waar ik van hou
         Door die te zoenen en te knuffelen blijf ik dit trouw

         De hierdoor ontstane spanning geeft Endorfine (het gelukshormoon) vrij
         Wat resulteert in geluk voor mij en misschien zelfs voor ons allebei
         Het kan gebeuren als een goede vriend/vriendin je hand vasthoud
         Door aanmaken van deze stof wordt dan een warm gevoel opgebouwd
         Die het aanmaken van Fenylethylamine (het liefdeshormoon) bespoed
         Nukkigheid wordt door die liefde verdreven en blijheid wordt begroet

         Dopamine (het gevoelshormoon) is de stof waardoor je plezier kunt voelen
         Bij het zien van een goede vriend/vriendin zal de aanmaak je overspoelen
         En zal je niet vergeten hierdoor Oxytocine (het knuffelhormoon) aan te maken
         Wat zorgt voor vertrouwen in elkaar en de behoefte versterkt elkaar aan te raken

         Er gaat niets boven pure vriendschap wellicht
         De warmte die wij hiervan krijgen, brengt telkens een glimlach op ons gezicht
         Positieve gevoelens versterken zo het afweersysteem bij beminden
         Een belangrijke levenskunst is dus zoveel mogelijk dingen leuk te vinden!

         De verbondenheid die wij zo voelen door te knuffelen als dat mag
         Vormt een goed wapen tegen eenzaamheid en verval op de oude dag!

         Liefs

         Luchrista

         Ek is lief vir jou
         Jeg elsker dig
         Holong rohangku di ho
         S'ayapo
         Eg elska thig
         Saya Konoronhkwa
         Te Quiero


         Je kunt het schrijven in elke taal
         Eraan verbinden een warm verhaal
         Maar ik wil het zeggen vanuit mijn hart
         En daarmee ga ik nu van start .....

         Ik hou van jou !!!














         Luchrista

         “Condoom”

         Ach, dat strand. Je vindt er nog eens wat.
         Persoonlijk ben ik niet zo van het jutten.
         Dat gesleep met wrakhout en boeien vol met aangroei: ik zie er de lol echt niet van in.
         Maar soms raap je iets op dat de fantasie prikkelt.
         Zoals kortgeleden.
         Mijn oog valt op een vierkant cellofaantje, waar met grote letters ‘STOP’ op staat.
         In de kleuren van het verkeersbord dat aangeeft dat je een weg niet in mag rijden.
         Even bukken dus.
         En wat blijkt: een condoom van Griekse makelij.
         Nog vers in het cellofaan, al heeft de zee zo te zien naarstige pogingen gedaan het zaaddodende karakter van het rubbertje geweld aan te doen.
         Je zou toch wel willen weten wat daar achter zit.
         Overboord gegooid door een in de liefde teleurgestelde Griekse zeeman, die besloot voortaan celibatair te leven?
         Op het strand achtergelaten door een dame die het toch liever niet óp z’n Grieks’ deed?
         En dan die naam. Stop?
         Je zou toch juist zeggen ‘Go’, wanneer je zo’n condoom bij de hand hebt?
         ‘Maximum satisfaction and safety guaranteed by high quality materials and design’, staat er op de verpakking.
         Design?
         Zou de Griekse penis er anders uit zien dan die van andere mannen?
         Nee, vraag het me niet.
         Ik heb dat rubbertje maar niet uitgerold.

         Luchrista

         “Lieve meid”

         Daar je alles nu eindelijk weet
         hoop ik dat je dit niet meer vergeet
         En misschien komt de dag dan dichterbij
         waarop ook jij zult zeggen tegen mij
         “Houden doe ik ook van jou”, mijn lieve vriend
         mijn liefde heb jij eigenlijk wel verdiend

         Een uitspraak die het zonlicht best verdraagt
         er is niemand die hier wat over vraagt
         En ik wil je nog wel iets verklappen
         alvorens ik weer eens op ga stappen
         Weet je nog die keer in bed, met vrouwlief aan jou zijde
         toen woonden wij nog in een flat en mocht ik tussenbeide

         Ik zou dit minstens nog eens beleven
         ook dan zal ik je mijn liefde geven
         Je kunt vertrouwen op mijn tederheid, héél fijn
         en zal dus de ganse tijd best tevreden met mij zijn
         Schaam je niet als dit zo’n nacht mag wezen
         je raakt er simpel nooit op uitgelezen

         Zie het liever als een sluiting
         van een liefdevolle uiting
         Hiermee eindig ik mijn relaas
         ook al lijk ik jou misschien wat dwaas
         Wat ik niet hoop dat nu staat te gebeuren
         is dat onze vriendschap hierdoor valt te betreuren

         Zou het ook zo kunnen zijn
         dat jij mij terug schrijft een refrein
         Het zal mij zeker helpen op mijn pad
         waarop ik loop te denken aan jou mijn schat
         En wil je niet dat een ander deze brief kan lezen 
         moet je nu snel naar de shredder racen

         Héél erg veel liefs

         Luchrista

         “Indruk”

         Drieëntwintig jaar geleden
         heb ik om jou hand gestreden

         Maar hoe anders is het toen gegaan
         ik liet jou aan de zijkant staan

         Nooit zal ik mijzelf vergeven
         wanneer ik je kwijt zou zijn in mijn leven

         Er gaat dan ook geen nacht voorbij
         waarop ik niet één keertje “Paula” zei

         Je bent mijn lief en zal dit altijd blijven
         ook al behoor jij straks tot de “Oude wijven”

         Geef mij een zoen voor de inhoud van dit gedicht
         dan doe ik vanavond met liefde mijn ogen dicht

         Luchrista

         “Willen weten”

         Ik wil wel weten wat liefde is
         geen vlindertjes meer is dat een gemis

         Ik wil wel weten wat tranen zijn
         als jij niet meer bij mij hoort, doet dit dan pijn

         Ik wil wel weten hoe harten breken
         zal dit zo gaan als wij op elkaar zijn uitgekeken

         Ik wil wel weten hoe naar elkaar te komen
         gebeurt dit nu echt alleen maar in mijn dromen

         Soms is dit gevoel zo sterk, zo aanwezig
         dat ik mij afvraag, ben jij er niet mee bezig?

         Luchrista

         “Cijfers”


         Ons leven wordt beheerst door cijfers
         want er gaat geen dag voorbij
         zonder onze pen te pakken
         voor wat rekenschrijverij

         Je telt op, vermenigvuldigd
         ’t begint al in de eerste klas
         al begreep je toen nog lang niet
         waar dat alles goed voor was

         Na een half jaar werd jij wijzer
         een cijfer dééd je toen al wat
         en jou rapport gaf klaar en helder
         wat of het te beduiden had

         Een tien dat noemde men uitmuntend
         want een hoger cijfer was er niet
         en mocht je soms een negen hebben
         dan nog was je een hele piet

         Met een acht was je gelukkig
         omdat ook dat nog prima was
         en je behoorde met een zeven
         nog steeds tot de goeden van de klas


         Met een zes werd het al minder
         men keek je wat bedroevend aan
         en door een vijf kwam jij direct al
         als ‘twijfelaar’ te boek te staan

         Een viertje was een ‘onvoldoende’
         je nam je voor, dat nooit, nee nooit meer
         en met een drie was het nog wat erger
         voor onvoldoende stond dan ‘Zeer’

         Door een twee was je verloren
         men noemde het resultaat dan slecht
         en met een één kwam je alleen nog
         in de goten van de straat terecht….

         De schooltijd is allang vergeten
         het is ons allen goed gegaan
         maar het rekenen is wel gebleven
         in onverschillig welke baan

         We staan nu in het volle leven
         waarop we zó zijn ingesteld
         dat als we nu met cijfers werken
         het nog alleen maar gaat om ‘geld’!!

         Luchrista

         Lieve Valentijn

         Daar zit ik nu op deze steen
         Wat schuchter kijkend om mij heen
         M'n vleugeltjes in de richting van de zon
         Zodra ik die maar even vinden kon

         Normaal zit ik in de buik en ben daar niet alleen
         Er zitten meerdere soortgenoten om mij heen
         Maar nu glip ik er even tussenuit met als doel
         Te zoeken naar een respons op mijn gevoel

         Al wachtend kijk ik met spanning om mij een
         In de hoop dat jij dan zo voor mij verscheen
         Dan wil ik graag staren naar jou lieve gezicht
         Dat zijn mooie kant laat zien zo in het zonnelicht

         Maar al eer ik terugkeer naar mijn buik
         Wil ik toch vragen of ik een zoen kan krijgen voordat ik duik

         Want jij bent echt mijn ♥ ♥ 

         Luchrista